do diabła z kimś/czymś
-
pot. używane w sytuacji, gdy mówiący jest niezadowolony z kogoś lub czegoś, ponieważ uważa tę osobę lub rzecz za beznadziejną i nienadającą się do niczego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Człowiek jest ułomny, więc i myśl jego jest ułomna (usprawiedliwiam się), żadna nie jest doskonała, skończona, myśl to nie równanie matematyczne, mylił się Platon, mylił się Freud, mylił się Jung i różni inni, do diabła z nimi, nie muszę się nimi zajmować, wiem swoje.
źródło: NKJP: Józef Hen: Bruliony profesora T., 2006
- Profesorkowie, pederaści, maminsynki - krzyczano wokół. - Do diabła z nimi! Nie będą nam mówili, co mamy robić!
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
Do diabła z takim światem! Całkiem mi się nie podoba. Niechby przepadł bez śladu! Tylko muzyki szkoda.
źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976
- Ja bym na ich miejscu tych wszystkich politykierów od razu pod mur - oświadczył dziarski sześćdziesięciolatek, wymachując laską. - I Stalin to wiedział, i Piłsudski to wiedział, i porządek był, proszę pani. A dziś co? Złodziejstwo, proszę pani, szczeka o prawa, narkotyki, przemoc, agresja! Mafie się wypuszcza, proszę pani, morderców karze w zawieszeniu, do diabła z tym całym bałaganem. Niech młodzi z Sejmu przejmują władzę! Życzę im jak najlepiej, proszę pani!
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
-
typ frazy: fraza wykrzyknikowa
ndm