Jak korzystać ze słownika?

okrutnie II

I
  • Definicja
    tak, że ma daną cechę w bardzo dużym stopniu
  • Kategoria znaczeniowa

    wykładnik stopnia cechy

  • Relacje znaczeniowe
    (quasi)synonimy:  bardzo
    kolosalnie
  • Cytaty

    [...] zrobiło mi się okrutnie żal tego chłopca [...].

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983

    Na korytarzu rozległy się kroki i po chwili Kujawa, zziajany okrutnie, wpadł do pokoju, ciągnąc za sobą ochronę budynku [...].

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

    Przyczyna wypadku? Okrutnie pospolita: brak węzła na końcu liny!

    źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach. Wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1999

    Dalszy marsz stał się jakąś koszmarną udręką. Kiedy powtarzałem mój beznadziejny refren: - Łączyć, łączyć - czułem niemal w mięśniach wysiłek okrutnie znużonych koni.

    źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995

    A poza tym, czego dotychczas okrutnie mało było, budziło się w nich poczucie bezpieczeństwa.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Biały Jaguar, 1980
  • Odmiana

    część mowy: operator metapredykatywny

  • Składnia
    okrutnie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny
  • Pochodzenie

    Zob.  okrutny 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  okrutnie I 
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019