-
1.
osoba zwracająca uwagę mówiącego swoim nietypowym wyglądem lub zachowaniem, które są oceniane jako zbyt odbiegające od normy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- być dziwadłem
- robić z kogoś dziwadło
- uchodzić za dziwadło
-
Według niej uczennice zamiast podkreślić swoje atuty, często robią z siebie dziwadła. W sukniach z dekoltami do pasa, odkrytymi plecami, mocnych makijażach i wymyślnych fryzurach, często wyglądają o dwadzieścia lat starzej.
źródło: NKJP: WO: Przed studniówką, Gazeta Poznańska, 2003-01-17
Janusza Bochenka, laureata nagrody „Kolosy” za wyczyn roku, fascynowało jezioro Bajkał, więc postanowił je obejść. Samotnie. Zimą. Dla Buriatów, miejscowej ludności, był dziwadłem. Nie rozumieli, po co ryzykuje życiem.
źródło: NKJP: Majka Lisińka-Kozioł: Nałogowcy emocji, Dziennik Polski, 2005-09-09
To prawda: zatruła Tyberiuszowi życie, przyprawiła o rodzaj paraliżu i obłędu, zamieniła w dziwadło, zmusiła do ucieczki na Rodos.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziwadło
dziwadła
D. dziwadła
dziwadeł
C. dziwadłu
dziwadłom
B. dziwadło
dziwadła
N. dziwadłem
dziwadłami
Ms. dziwadle
dziwadłach
W. dziwadło
dziwadła
-
Zob. dziwić