-
używane do zakomunikowania, że należy wykonać czynność opisaną następującym czasownikiem w bezokoliczniku albo w następującym zdaniu lub zasygnalizowaną następującym wyrażeniem przyimkowym
-
-
-
- czas do domu, do szkoły
- czas na obiad
- czas działać, iść, odpocząć, robić coś, spać
-
|
– Inspektorze, późno, czas spać. Jesteście zmęczeni, obywatelu. – Tak, służba. – Przygotowałem pokój numer 23 w lewym skrzydle.
źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003
|
|
To już wiosna, czas przegonić te chmury z twarzy, znaleźć radość w sobie i cieszyć się pięknem świata oraz ciepłem słoneczka
źródło: NKJP: Horoskop, Czas Ostrzeszowski, 2008-04-15
|
|
- No tak! - Kotielnikow z trudem dźwignął się zza stołu. - Czas, żeby zjeść coś gorącego. Na pewno nie jadł pan nigdy dobrej rosyjskiej gorącej zupy.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
|
|
− Ludzie odchodzą, nie czas żałować kota. Zresztą − syknął zniecierpliwiony − może jeszcze się znajdzie...
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska, Barbara Kosmowska, 2002
|
|
- No, dzieci, czas do domu - powtórzyła mama Piotra, która stała obok nich - biegnijcie szybko.
źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959
|
-
część mowy: czasownik
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
Tryb warunkowy
Czas teraźniejszy
bezokolicznik:
być czas
-
Ø |
+ |
czas |
+ |
|
|
+ |
czas |
+ |
|
Ø |
+ |
czas |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
XIV w.,
Bor
XIV w.,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 11.09.2014