wyciapać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. pobrudzić

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	ubrudzić uwalić
	hiperonimy:	zanieczyścić

	Ostatnio córka koleżanki wyciapała mi zasłony czekoladą, koleżanka przeprosiła i zaproponowała, że zapłaci za pralnię, ja podziękowałam, że nie trzeba [...]. źródło: Internet: f.kafeteria.pl
	Rano mąż karmił Jasia zupą mleczną, wyciapał mu całe spodenki, bluzkę, buzię, płatki owsiane były w nosie i uszach. źródło: Internet: dziecirosna.pl
	Pamiętaj, że jak wyciapiesz sobie ręce sosem już na początku pikniku, to nie będzie to udany piknik. źródło: Internet: mytastepl.com
	[...] nie pozostawia tłustej warstwy, która zawsze najbardziej mnie denerwowała, bo bałam się dotknąć czegokolwiek przez najbliższe kilkanaście minut, żeby nie wyciapać wszystkiego kremem. źródło: Internet: detailsrevolution.blogspot.com
	Mnie zawsze wkurza, że jak wypoleruję sobie krany do połysku, to mąż musi mi je wyciapać, bo najpierw np. mydli ręce i dopiero potem odkręca mocniej wodę [...]. źródło: Internet: bellybestfriend.pl/forum

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciapałem +(e)m wyciapał	wyciapałam +(e)m wyciapała	wyciapałom +(e)m wyciapało	wyciapaliśmy +(e)śmy wyciapali	wyciapałyśmy +(e)śmy wyciapały
2 os.	wyciapałeś +(e)ś wyciapał	wyciapałaś +(e)ś wyciapała	wyciapałoś +(e)ś wyciapało	wyciapaliście +(e)ście wyciapali	wyciapałyście +(e)ście wyciapały
3 os.	wyciapał	wyciapała	wyciapało	wyciapali	wyciapały

bezosobnik: wyciapano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyciapmy
2 os.	wyciap	wyciapcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciapałbym bym wyciapał	wyciapałabym bym wyciapała	wyciapałobym bym wyciapało	wyciapalibyśmy byśmy wyciapali	wyciapałybyśmy byśmy wyciapały
2 os.	wyciapałbyś byś wyciapał	wyciapałabyś byś wyciapała	wyciapałobyś byś wyciapało	wyciapalibyście byście wyciapali	wyciapałybyście byście wyciapały
3 os.	wyciapałby by wyciapał	wyciapałaby by wyciapała	wyciapałoby by wyciapało	wyciapaliby by wyciapali	wyciapałyby by wyciapały

bezosobnik: wyciapano by

bezokolicznik: wyciapać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyciapawszy

gerundium: wyciapanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyciapany

+

wyciapać

+

(KOMU) + CO + (CZYM)

Zob. ciapać