ociupinę II

I
  • pot.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym jest bardzo mała
  • zdrobnienie:  ociupinkę ,  ociupineczkę 

  • wykładnik stopnia cechy

  • - Dobrze się czuję w bluzeczkach na bardzo cieniutkich ramiączkach, które odkrywają plecy. Podobają mi się też takie ociupinę przykrótkie: wtedy gdy podnoszę rękę widać kawałek brzucha.

    źródło: NKJP: Liliana Bogusiak: Ubiera się lepiej niż serialowa Ola, Express Ilustrowany, 2003-02-07

    Wójt, który różne różności w życiu widział, wystraszył się ociupinę takim zjawieniem się psa, ale przemagając lęk, zbierając się w sobie rzekł: - A pan pies skąd?

    źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976

    Jest graczem wybitnym i tego nie kwestionuję. Jednakowoż do osiągnięć chociażby Szymanowskiego, Musiała czy Kmiecika ociupinę mu brakuje.

    źródło: NKJP: Ryszard Niemiec: Przecena Żurawia, Gazeta Krakowska, 2005-07-15

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • ociupinę _
    Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy, rzadziej Rz. M. - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob.  ociupina 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  ociupina 
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2017