intrygantka

Chopin znał tylko jedną jej naturę - tę delikatną i opiekuńczą. Nie przyjmował do wiadomości, że potrafi być okrutną intrygantką.

źródło: NKJP: Od ekstazy do bólu, Dziennik Polski, 2000-08-26

Na sejmie 1786 r. wybuchła tzw. afera Marii Dogrumowej - intrygantki, która w 1784 r. usiłowała (bezskutecznie) przekonać osoby z otoczenia króla, że Adam Kazimierz Czartoryski chce go otruć [...].

źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008

Paweł Jasienica w książce „Ostatnia z rodu” zrobił z niej [...] intrygantkę, kobietę podstępną, mistrzynię intryg politycznych.

źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Nawet po śmierci miała pecha, Gazeta Krakowska, 2006-09-15

Tadeusz Korzon, autor Doli i niedoli Jana Sobieskiego (1898), pragnąc swego bohatera przedstawić jako postać bez skazy, całą winę za jego potknięcia zrzucał na przewrotną królową, cudzoziemską intrygantkę.

źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002

O ile Rozaneta jest tylko lekkomyślną i nieszczęśliwą dziewczyną, to hrabina przypomina cyniczną intrygantkę - jej zachowanie nie budzi nawet cienia sympatii, jaką skłonni bylibyśmy czasem obdarzać krętactwa innych postaci powieści.

źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009