zdenerwować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wpaść w rozdrażnienie lub złość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

rozzłościć się

	Pamiętam, jak kiedyś zdenerwowałam się na dyrektorkę, nawymyślałam jej, nakrzyczałam, że źle mnie traktuje. źródło: NKJP: Marta Ciemnoczołowska: Bez prądu, Polska Głos Wielkopolski, 2004-04-09
	Zdenerwował się na oficera dyżurnego, który nie obsłużył go należycie. źródło: NKJP: Wiesław Pierzchała: Dziś wybryk, jutro wyrok, Dziennik Łódzki, 2007-03-17
	Duce zdenerwował się, że spóźni się na paradę zwycięstwa. źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
	– Kto do cholery postawił tu ten samochód? - zdenerwował się [...]. źródło: NKJP: Jolanta Sielska: Pielgrzymka do bunkra, Gazeta Poznańska, 2002-02-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdenerwowałem się +(e)m się zdenerwował	zdenerwowałam się +(e)m się zdenerwowała	zdenerwowałom się +(e)m się zdenerwowało	zdenerwowaliśmy się +(e)śmy się zdenerwowali	zdenerwowałyśmy się +(e)śmy się zdenerwowały
2 os.	zdenerwowałeś się +(e)ś się zdenerwował	zdenerwowałaś się +(e)ś się zdenerwowała	zdenerwowałoś się +(e)ś się zdenerwowało	zdenerwowaliście się +(e)ście się zdenerwowali	zdenerwowałyście się +(e)ście się zdenerwowały
3 os.	zdenerwował się	zdenerwowała się	zdenerwowało się	zdenerwowali się	zdenerwowały się

bezosobnik: zdenerwowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdenerwujmy się
2 os.	zdenerwuj się	zdenerwujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdenerwowałbym się bym się zdenerwował	zdenerwowałabym się bym się zdenerwowała	zdenerwowałobym się bym się zdenerwowało	zdenerwowalibyśmy się byśmy się zdenerwowali	zdenerwowałybyśmy się byśmy się zdenerwowały
2 os.	zdenerwowałbyś się byś się zdenerwował	zdenerwowałabyś się byś się zdenerwowała	zdenerwowałobyś się byś się zdenerwowało	zdenerwowalibyście się byście się zdenerwowali	zdenerwowałybyście się byście się zdenerwowały
3 os.	zdenerwowałby się by się zdenerwował	zdenerwowałaby się by się zdenerwowała	zdenerwowałoby się by się zdenerwowało	zdenerwowaliby się by się zdenerwowali	zdenerwowałyby się by się zdenerwowały

bezosobnik: zdenerwowano by się

bezokolicznik: zdenerwować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdenerwowawszy się

gerundium: zdenerwowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: denerwować się

Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	CZYM
Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	na KOGO + (za CO)
Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	MOWA WPROST
Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	że ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. denerwować