rozzłościć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wpaść w złość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

rozgniewać się
rozpienić się
wnerwić się
zdenerwować się
zezłościć się
zirytować się

	Klient rozzłościł się i krzyczy, że stracił wiele pieniędzy na polisie posagowej, za którą nie kupi nawet pary butów. źródło: NKJP: Grzegorz Całek: Istota, czyli użyteczność, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2000-06-21
	Po jednym z listów protestacyjnych Antoni rozzłościł się na Jerzego Andrzejewskiego za nonszalancję, z jaką mówił on o sprawach wówczas tajnych, jak zbieranie podpisów, przez telefon [...], będący niewątpliwie na podsłuchu. źródło: NKJP: Irena Szymańska: Miałam dar zachwytu, 2001
	Ten pies doprowadza mnie do szału - rozzłościła się Zenobia [...]. - Na urlopie ciągle mamy z nim kłopoty. Jest strasznie wybredny. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	21-letni Marcin M. i 20-letni Norbert P. tak bardzo rozzłościli się policyjną interwencją, że nie tylko znieważyli mundurowych, ale dopuścili się gróźb pozbawienia ich życia w przypadku nieodstąpienia od wykonywania dalszych czynności służbowych. źródło: NKJP: policja.waw.pl
	2 października zarząd województwa dolnośląskiego podjął uchwałę o przekazaniu minivana sanatorium dla dzieci w Kudowie-Czermnej. Rotarianie zaakceptowali to, ale z kolei rozzłościły się władze Bielawy, które chciały, i taką podobno otrzymały obietnicę, że auto pozostanie na ich terenie. źródło: NKJP: Agnieszka Bielawska: Będą się przyglądać, Gazeta Wrocławska, 2001-10-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozzłościłem się +(e)m się rozzłościł	rozzłościłam się +(e)m się rozzłościła	rozzłościłom się +(e)m się rozzłościło	rozzłościliśmy się +(e)śmy się rozzłościli	rozzłościłyśmy się +(e)śmy się rozzłościły
2 os.	rozzłościłeś się +(e)ś się rozzłościł	rozzłościłaś się +(e)ś się rozzłościła	rozzłościłoś się +(e)ś się rozzłościło	rozzłościliście się +(e)ście się rozzłościli	rozzłościłyście się +(e)ście się rozzłościły
3 os.	rozzłościł się	rozzłościła się	rozzłościło się	rozzłościli się	rozzłościły się

bezosobnik: rozzłoszczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozzłośćmy się
2 os.	rozzłość się	rozzłośćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozzłościłbym się bym się rozzłościł	rozzłościłabym się bym się rozzłościła	rozzłościłobym się bym się rozzłościło	rozzłościlibyśmy się byśmy się rozzłościli	rozzłościłybyśmy się byśmy się rozzłościły
2 os.	rozzłościłbyś się byś się rozzłościł	rozzłościłabyś się byś się rozzłościła	rozzłościłobyś się byś się rozzłościło	rozzłościlibyście się byście się rozzłościli	rozzłościłybyście się byście się rozzłościły
3 os.	rozzłościłby się by się rozzłościł	rozzłościłaby się by się rozzłościła	rozzłościłoby się by się rozzłościło	rozzłościliby się by się rozzłościli	rozzłościłyby się by się rozzłościły

bezosobnik: rozzłoszczono by się

bezokolicznik: rozzłościć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozzłościwszy się

gerundium: rozzłoszczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: złościć się