mało tego
-
to, co zostało powiedziane, wystarczyłoby do tego, by opisać to, o czym mowa, ale jest coś jeszcze, co też jest prawdą, i o czym trzeba powiedzieć, bo jest to ważne
-
wykładnik dodawania
-
Zatrzymali go, poniżyli moralnie i mało tego, kazali zapłacić.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
Zawsze była mi obca upiorna kokieteria, bez oporów zaczęłam na przykład nosić okulary, mało tego, nie zdejmowałam ich nawet u fotografa - no, chyba że szłam z fotografem do łóżka...
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
On naprawdę zaczął handlować kawą. Mało tego. Stał się jednym z czołowych fachowców w branży.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 2000
Tam jest kwintesencja całej literatury; mało tego - całej sztuki.
źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998
Niesłychane to wszystko razem. I to, że mnie tu trzymają, mało tego, nie puszczają [...].
źródło: NKJP: Miron Białoszewski: Donosy rzeczywistości, 1989
-
część mowy: partykuła
podklasa: dodająca
-
mało tego, _ szyk: wewnętrzny: stały, nierozsuwalne
obligatoryjny poprzedzający kontekst