więcej
częściej co więcej
-
mówiący uważa, że to, co zostało powiedziane o tym, o czym mowa, nie jest wystarczające, dlatego mówi to, bo dopiero to pozwala wiedzieć wszystko
-
komentarz przyrematyczny
-
- częściej co więcej
-
wykładnik dodawania
-
(quasi)synonimy: ba
co gorsza
co więcej
mało tego
powiem więcej
-
Pamiętam, z jakim niedowierzaniem, więcej, z osłupieniem zareagowałam na tę informację nie z magla przecież, tylko z Instytutu Socjologii w Kijowie.
źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998
Nie miała jednak podstaw, by mu nie wierzyć, więcej: sama zaczęła wierzyć w nadprzyrodzone moce, pozwalając Cygance powróżyć sobie z ręki [...].
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
Dyskurs ów ma charakter zdecydowanie otwarty, więcej, cała Legenda Młodej Polski jest dziełem otwartym.
źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
Uważaliśmy, że to decyzja rozsądna na tamte szalone czasy. Więcej, myśleliśmy, że będzie dobrym premierem.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, czyli pożegnanie z Mazurami, 1998
Zresztą od początku swego panowania nie cieszył się jej większą sympatią. Więcej, od czasu wybrania go na tron polski w 1697 roku, działała wręcz jawnie wroga mu silna opozycja antysaska.
źródło: NKJP: Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra, 1997
-
część mowy: partykuła
podklasa: dodająca
-
więcej, _
ograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. pyt. i rozk.szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja
obligatoryjny poprzedzający kontekst
-
Bezpośrednim kontynuantem psł. *vęťe (przysłówka od przymiotnika *vęťьjь 'większy') jest st.pol. więce 'lepiej, dalej'