wtyka

  • pogard.  działająca w jakiejś organizacji lub instytucji osoba, której zadaniem jest przekazywanie tajnych informacji komuś, na zlecenie kogo pracuje
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • jakieś, swoje wtyki
    • mieć wtyki
    • być wtyką
  • [...] bezpieka miała wtyki nawet w prywatnych gabinetach JP II.

    źródło: NKJP: Internet

    Należał do największych krzykaczy, ale w strukturach związku nie awansował; koledzy nie mieli do niego zaufania, bo pracował zbyt krótko; niektórzy brali go nawet za prowokatora, wtykę esbecji.

    źródło: NKJP: Intruz: Dziennik Polski, 2002-08-31

    Wszystkie urzędy i zakłady pracy były już w pełni obsadzone i teraz to komuniści musieli sobie łamać głowę, kto tam jest wtyką podziemia.

    źródło: NKJP: Internet

    Poza plecami opowiadali o mnie najgorsze rzeczy, że jestem zdrajcą, kanalią, wtyką ubecką i jeszcze nie wiadomo czym.

    źródło: NKJP: Marek Lubaś-Harny: Cena raportu taterników: Gazeta Krakowska, 2001-08-17

    W roku 1990 pojawia się w komisji ochrony środowiska i gospodarki komunalnej Miejskiej Rady Narodowej jako wtyka solidarnościowa.

    źródło: NKJP: Jadwiga Bogdanowicz: Urząd, rolki i rocknroll, Dziennik Gdyński, 1999-02-06

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wtyka
    wtyki
    D. wtyki
    wtyk
    C. wtyce
    wtykom
    B. wtykę
    wtyki
    N. wtyką
    wtykami
    Ms. wtyce
    wtykach
    W. wtyko
    wtyki
  • bez ograniczeń + wtyka +
    (KOGO)
  • Od: przedrostkowego czasownika  wtykać ; zob.  tykać  (jedzenie, palcem).

CHRONOLOGIZACJA:
1978, Literatura na Świecie, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.10.2018