zakurzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pokryć coś kurzem

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

hiperonimy:

zabrudzić

zakurzony kąt; zakurzona półka, ściana, żarówka; zakurzone buty, kartony, książki, ubranie
zakurzony pyłem

	Fałszywy alarm w hostelu Służewiec przy Bokserskiej. Czujka pożarowa zareagowała, kiedy pracujący robotnicy mocno zakurzyli remontowane pomieszczenia. źródło: NKJP: Internet
	Szedł z boku po trawie, pewnie, żeby sobie nie zakurzyć lśniących butów.. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski, Noc i inne opowiadania, 2001
	Wysiadł z niego przystojny szpakowaty mężczyzna z wielkim bukietem kwiatów i zapytał mnie, czy nie wiem, gdzie tu można umyć samochód, bo te nasze polskie drogi strasznie zakurzone. źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
	Idą pieszo, zakurzeni, zmęczeni. Upał straszliwy. źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakurzyłem +(e)m zakurzył	zakurzyłam +(e)m zakurzyła	zakurzyłom +(e)m zakurzyło	zakurzyliśmy +(e)śmy zakurzyli	zakurzyłyśmy +(e)śmy zakurzyły
2 os.	zakurzyłeś +(e)ś zakurzył	zakurzyłaś +(e)ś zakurzyła	zakurzyłoś +(e)ś zakurzyło	zakurzyliście +(e)ście zakurzyli	zakurzyłyście +(e)ście zakurzyły
3 os.	zakurzył	zakurzyła	zakurzyło	zakurzyli	zakurzyły

bezosobnik: zakurzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakurzmy
2 os.	zakurz	zakurzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakurzyłbym bym zakurzył	zakurzyłabym bym zakurzyła	zakurzyłobym bym zakurzyło	zakurzylibyśmy byśmy zakurzyli	zakurzyłybyśmy byśmy zakurzyły
2 os.	zakurzyłbyś byś zakurzył	zakurzyłabyś byś zakurzyła	zakurzyłobyś byś zakurzyło	zakurzylibyście byście zakurzyli	zakurzyłybyście byście zakurzyły
3 os.	zakurzyłby by zakurzył	zakurzyłaby by zakurzyła	zakurzyłoby by zakurzyło	zakurzyliby by zakurzyli	zakurzyłyby by zakurzyły

bezosobnik: zakurzono by

bezokolicznik: zakurzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakurzywszy

gerundium: zakurzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zakurzony

Inne uwagi

Zwykle imb

+

zakurzyć

+

CO