zabrudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować pojawienie się gdzieś brudu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	pobrudzić pokalać wybrudzić wypaskudzić zapaprać zapieprzyć
	hiperonimy:	zanieczyścić

	Trwają prace polowe. Każdy rolnik powinien pamiętać, że jeżeli zabrudzi ulicę, to powinien posprzątać. źródło: NKJP: (MM): Czyhanie na rolników, Dziennik Sławieński, 2000-04-21
	Gdy dywan zostanie zabrudzony błotem, nie czyśćmy go od razu. Lepiej jest zaczekać, aż błoto wyschnie. źródło: NKJP: MAG, BCZ: Mistrzowie pędzla pod stopami, Trybuna Śląska, 2002-04-12
	Ze złością rzuciła jeszcze jedno spojrzenie w lustro, po czym wyszła, uważając bardzo, by nie zabrudzić sukienki na schodach. źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
	- A jeżeli dostaniesz zakażenia? - Dlaczego mam dostać zakażenia? - Bo na pewno tę ranę zabrudziłeś. źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
	Czysty sprzęt to najlepsza rzecz, jaka może się przydarzyć narkomanowi, który żyje w uzależnieniu - twierdzi Jacek Żurawski. - Mogą go dostać na przykład od monarowców, byle nie były to same igły. Igłę łatwo przepłukać, a najgorszy jest towar zabrudzony krwią. źródło: NKJP: Paweł Walewski: Z podwójnym piętnem, Polityka nr 2531, 2005-11-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zabrudziłem +(e)m zabrudził	zabrudziłam +(e)m zabrudziła	zabrudziłom +(e)m zabrudziło	zabrudziliśmy +(e)śmy zabrudzili	zabrudziłyśmy +(e)śmy zabrudziły
2 os.	zabrudziłeś +(e)ś zabrudził	zabrudziłaś +(e)ś zabrudziła	zabrudziłoś +(e)ś zabrudziło	zabrudziliście +(e)ście zabrudzili	zabrudziłyście +(e)ście zabrudziły
3 os.	zabrudził	zabrudziła	zabrudziło	zabrudzili	zabrudziły

bezosobnik: zabrudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zabrudźmy
2 os.	zabrudź	zabrudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zabrudziłbym bym zabrudził	zabrudziłabym bym zabrudziła	zabrudziłobym bym zabrudziło	zabrudzilibyśmy byśmy zabrudzili	zabrudziłybyśmy byśmy zabrudziły
2 os.	zabrudziłbyś byś zabrudził	zabrudziłabyś byś zabrudziła	zabrudziłobyś byś zabrudziło	zabrudzilibyście byście zabrudzili	zabrudziłybyście byście zabrudziły
3 os.	zabrudziłby by zabrudził	zabrudziłaby by zabrudziła	zabrudziłoby by zabrudziło	zabrudziliby by zabrudzili	zabrudziłyby by zabrudziły

bezosobnik: zabrudzono by

bezokolicznik: zabrudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zabrudziwszy

gerundium: zabrudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zabrudzony

odpowiednik aspektowy: zabrudzać

+

zabrudzić

+

CO + (CZYM)

Zob. brudzić