ktoś sieje rutkę

ktoś sieje rutę

  • przest.  ktoś (kobieta), mimo osiągnięcia już dawno wieku odpowiedniego do małżeństwa, nadal nie jest zamężna
    • ktoś sieje rutę
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Rodzina

    relacje rodzinne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    płeć

  • Jedną z popularniejszych wróżb było podkładanie pod talerz lub miseczkę różnych przedmiotów – obrączki, różańca, listka, krzyża, monety, książeczki. W zależności od trafienia obrączka zwiastowała ślub, różaniec – pójście do klasztoru, listek – staropanieństwo („będzie rutkę siała”), krzyż – śmierć, moneta – przyszłe bogactwo.

    źródło: NKJP: G.Czerwińska: Kalendarz polski: Andrzejki, Katarzynki..., Tygodnik Ciechanowski, 2002-12-05

    [...] to wina mężczyzn, bo wybierają na żony zdziry, a porządne sieją rutkę!!!

    źródło: Internet: sfora.pl/swiat

    Rutę panny siały w ogródkach co roku, za każdym razem licząc na to, że tym razem już po raz ostatni. Porzekadło o pannach siejących rutkę wzięło się więc stąd, że niektóre z nich, siejąc znaczące ziele, niepostrzeżenie osiągnęły wiek staropanieństwa.

    źródło: NKJP: Tiul i białe koronki, Gazeta Wyborcza, 1993-02-26

    Ożanka miała w okolicy całą masę przyjaciółek zielarek, młodych i starych, brzydkich i ładnych, z różnych względów pokrzywdzonych przez los lub odtrąconych przez swoje otoczenie: czy była to dziewczyna, której pomogła w swoim czasie spędzić niechciany płód, [...] czy panna siejąca rutę i pragnąca miłosnego napoju, który miał ku niej skłonić afekty kawalera, czy wreszcie żona bita codziennie przez męża [...].

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    ndk, npch; odmienny:  siać 
Data ostatniej modyfikacji: 05.07.2017