wytrąbić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. głośno wydmuchać nos

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	synonimy:	zatrąbić
	hiperonimy:	wydmuchać wysmarkać wysmarkać się

Pospiesznie sięgnął po chusteczkę. Wytrąbił się potężnie.
– Znowu ten sienny? – zapytał magazynier Czesiek.

źródło: Marek Nowakowski: Książę Nocy, 2000 (biblioteka.kijowski.pl)

Zawsze ma chusteczki i można się wytrąbić.

źródło: Internet: pumex6a.mylog.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrąbiłem się +(e)m się wytrąbił	wytrąbiłam się +(e)m się wytrąbiła	wytrąbiłom się +(e)m się wytrąbiło	wytrąbiliśmy się +(e)śmy się wytrąbili	wytrąbiłyśmy się +(e)śmy się wytrąbiły
2 os.	wytrąbiłeś się +(e)ś się wytrąbił	wytrąbiłaś się +(e)ś się wytrąbiła	wytrąbiłoś się +(e)ś się wytrąbiło	wytrąbiliście się +(e)ście się wytrąbili	wytrąbiłyście się +(e)ście się wytrąbiły
3 os.	wytrąbił się	wytrąbiła się	wytrąbiło się	wytrąbili się	wytrąbiły się

bezosobnik: wytrąbiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytrąbmy się
2 os.	wytrąb się	wytrąbcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrąbiłbym się bym się wytrąbił	wytrąbiłabym się bym się wytrąbiła	wytrąbiłobym się bym się wytrąbiło	wytrąbilibyśmy się byśmy się wytrąbili	wytrąbiłybyśmy się byśmy się wytrąbiły
2 os.	wytrąbiłbyś się byś się wytrąbił	wytrąbiłabyś się byś się wytrąbiła	wytrąbiłobyś się byś się wytrąbiło	wytrąbilibyście się byście się wytrąbili	wytrąbiłybyście się byście się wytrąbiły
3 os.	wytrąbiłby się by się wytrąbił	wytrąbiłaby się by się wytrąbiła	wytrąbiłoby się by się wytrąbiło	wytrąbiliby się by się wytrąbili	wytrąbiłyby się by się wytrąbiły

bezosobnik: wytrąbiono by się

bezokolicznik: wytrąbić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytrąbiwszy się

gerundium: wytrąbienie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. trąba