ktoś/coś podnosi na nogi kogoś - Wielki słownik języka polskiego PAN

osoba lub odgłos kieruje czyjąś uwagę na jakieś zjawisko, zmuszając do podjęcia działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Wszyscy usiłują mi pomóc. Kaoru Ogimi, sekretarz NORC, z którym znaliśmy się z San Francisco, gdzie bywał w sprawach żeglarskich, podnosi na nogi całą żeglarską Japonię. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję Ci, Pacyfiku, 1985
	Po stu dniach czujność nasza wzrosła do tego stopnia, że gdy tylko ktoś odezwał się podniesionym głosem, najbliższy świadek głośnym okrzykiem: „Konflikt!” podnosił na nogi resztę kompanii, która co tchu biegła, by na własne oczy zobaczyć owo groźne zwierzę. źródło: NKJP: Internet
	Na korytarzu mogłem natknąć się na któregoś sługę z nocnej zmiany. Nie miałem ochoty podnosić na nogi wszystkich mieszkańców. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
	Zmartwiony wyraz jej twarzy podnosi mnie na nogi w ciągu paru sekund, przemierzam salon, by stanąć naprzeciwko niej. -Co się stało?-pytam ją. źródło: Internet: after-harry-styles-fanfiction.blogspot.com

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: podnosić