zdetonować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. spowodować, że ktoś stracił pewność siebie i poczuł się zakłopotany

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

onieśmielić
speszyć

Połączenia

zdetonować adepta czegoś, debiutanta, nowicjusza

Cytaty

Salomea, wytoczywszy [...] ciężką artylerię w pole, nie miała już żadnych wątpliwości ani oporów. Wręcz przeciwnie, jej śmiałość i determinacja w dążeniu do osiągnięcia taktycznych celów zdetonowała nawet nieco partnerkę.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

Zamiast bronić się, powoli ustępując pola, zatrzymał się i opuścił sztych miecza, tępo wpatrując się w podłogę. Zdetonowało to nieco przeciwnika, który, trzeba przyznać, był szybki.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

Niedźwiedź sunął prosto w kierunku statecznej pary małżeńskiej z małą dziewczynką. [...] Fotograf już pstrykał, już pisał coś w kwitariuszu, już pakował zdetonowanemu ojcu kartkę w rękę.

źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zdetonuję	zdetonujemy
2 os.	zdetonujesz	zdetonujecie
3 os.	zdetonuje	zdetonują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdetonowałem +(e)m zdetonował	zdetonowałam +(e)m zdetonowała	zdetonowałom +(e)m zdetonowało	zdetonowaliśmy +(e)śmy zdetonowali	zdetonowałyśmy +(e)śmy zdetonowały
2 os.	zdetonowałeś +(e)ś zdetonował	zdetonowałaś +(e)ś zdetonowała	zdetonowałoś +(e)ś zdetonowało	zdetonowaliście +(e)ście zdetonowali	zdetonowałyście +(e)ście zdetonowały
3 os.	zdetonował	zdetonowała	zdetonowało	zdetonowali	zdetonowały

bezosobnik: zdetonowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdetonujmy
2 os.	zdetonuj	zdetonujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdetonowałbym bym zdetonował	zdetonowałabym bym zdetonowała	zdetonowałobym bym zdetonowało	zdetonowalibyśmy byśmy zdetonowali	zdetonowałybyśmy byśmy zdetonowały
2 os.	zdetonowałbyś byś zdetonował	zdetonowałabyś byś zdetonowała	zdetonowałobyś byś zdetonowało	zdetonowalibyście byście zdetonowali	zdetonowałybyście byście zdetonowały
3 os.	zdetonowałby by zdetonował	zdetonowałaby by zdetonowała	zdetonowałoby by zdetonowało	zdetonowaliby by zdetonowali	zdetonowałyby by zdetonowały

bezosobnik: zdetonowano by

bezokolicznik: zdetonować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdetonowawszy

gerundium: zdetonowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zdetonowanie	zdetonowania
D.	zdetonowania	zdetonowań
C.	zdetonowaniu	zdetonowaniom
B.	zdetonowanie	zdetonowania
N.	zdetonowaniem	zdetonowaniami
Ms.	zdetonowaniu	zdetonowaniach
W.	zdetonowanie	zdetonowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdetonowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zdetonowany	zdetonowany	zdetonowany	zdetonowane	zdetonowana
D.	zdetonowanego	zdetonowanego	zdetonowanego	zdetonowanego	zdetonowanej
C.	zdetonowanemu	zdetonowanemu	zdetonowanemu	zdetonowanemu	zdetonowanej
B.	zdetonowanego	zdetonowanego	zdetonowany	zdetonowane	zdetonowaną
N.	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowaną
Ms.	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zdetonowani	zdetonowani	zdetonowane	zdetonowane
D.	zdetonowanych	zdetonowanych	zdetonowanych	zdetonowanych
C.	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanym	zdetonowanym
B.	zdetonowanych	zdetonowanych	zdetonowanych	zdetonowane
N.	zdetonowanymi	zdetonowanymi	zdetonowanymi	zdetonowanymi
Ms.	zdetonowanych	zdetonowanych	zdetonowanych	zdetonowanych

odpowiednik aspektowy: detonować

Składnia

+

zdetonować

+

KOGO

Pochodzenie

Od: detonować