ani trochę
-
to, o czym mowa, nie ma danej cechy nawet w najmniejszym stopniu
-
wykładnik granicy cechy
-
Cygaro już nie dymiło ani trochę.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
Ma jeszcze co pić, a głodna nie jest ani trochę, po południu zmęczyła prawie cały kebab.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo. Komedia romantyczna, 2004
Sally nie czuje się ani trochę lepiej.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1996
Nie wiedziałem, co się dzieje dookoła, i prawdę mówiąc ani trochę mnie to nie obchodziło.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
Fizycznie ani trochę nie jesteśmy podobne.
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator limitacji
-
ani trochę_: negacja
Cz., Przysł. st. równy lub wyższy, Przym. st. równy lub wyższy - cecha stopniowalnaograniczenia zakresu użycia:nie: z Przym. st. najwyższy
nie: z Przysł. st. najwyższy
nie: z hiperboląszyk: zewnętrzny: zmienny, antepozycja lub postpozycja
wewnętrzny: stały