-
2.
mówiący, nie wiedząc, czy to, co mówi, jest prawdą - powołując się na to, co powiedział mu ktoś inny - nie jest gotów powiedzieć tego o tym, o czym mowa, ponieważ wie coś, co nie jest zgodne z tym, co mówi -
wykładnik ewidencjalności i oceny prawdziwości sądu
-
A to wcale nie było tak, że jako młody chłopak czytałem niby wszystko. Wiele rzeczy zaczętych odrzucałem po kilkudziesięciu stronicach.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004
- A może pomyślisz i o mnie! - zawołała. - Tak się niby martwiłeś, że nie mogę przyjść tu do siebie.
źródło: NKJP: Maria Dąbrowska: Noce i dnie, 1982
-
część mowy: partykuła
podklasa: epistemiczna (niepotwiedzająca)
-
niby _
w Zd. twierdz. i pyt.ograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. optat.
nie: w pytaniach rozstrzygnięcia z czy
nie: z leksykalnymi wykładnikami pytań o uzupełnienie
nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącegoszyk: zmienny: neutralna antepozycja, nacechowana postpozycja -
Forma powstała z połączenia ni i by ; zob. ni , by