bon ton
-
książk. ogół zasad właściwego zachowania, który obowiązuje w jakiejś grupie osób
-
[bą tą]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
synonimy: savoir-vivre
-
- podręcznik, zasady bon tonu
- coś należy do bon tonu
- bon ton każe coś, zabrania czegoś
-
Kiedyś kobieta nie mogła się pojawić na przyjęciu w eleganckich spodniach. Dziś jest to normalne i nawet podręczniki bon tonu pozwalają na taki strój.
źródło: NKJP: Henryka Bochniarz, Jacek Santorski: Bądź sobą i wygraj: 10 podpowiedzi dla aktywnej kobiety, 2003
Mimo życia na skraju nędzy Zeniu niezmiennie zachowywał fason i bon ton.
źródło: NKJP: Jakub Jakubowski: Był wśród nas, Gazeta Krakowska, 2001-11-08
Zwyczaje obowiązujące na takich wyjazdach zwykle rozmijają się z klasycznym bon tonem. Tu się pije, by nie uchodzić za sztywniaka. No i oczywiście można obmawiać kolegów.
źródło: NKJP: Joanna Cieśla, Agnieszka Rybak: Nadwiślański savoir-vivre, Polityka, 2004-07-31
Trudno patrzeć z szacunkiem na partię, która [...] zupełnie nie licząc się z odczuciami społecznymi i politycznym bon tonem - wybiera na swego przewodniczącego kogoś, na kim ciążą poważne podejrzenia.
źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna 41 30 53, Gazeta Wyborcza 1996-01-30
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m3, odmienny: ton
Zwykle lp -
fr. 'dobry ton'