skądże

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. Ja go oczerniam? Skądże!

  • 2.

    mówiący zaprzecza temu, co zostało powiedziane, sądząc, że to nie jest dobre, że rozmówca sądzi, że to, co powiedziane, jest prawdą
  • wykładnik niezgody

  • (quasi)synonimy:  akurat II
    gdzie tam
    gdzież tam
    nic podobnego
    (quasi)antonimy:  otóż to
    owszem
    właśnie
  • - Gorszę cię?
    - Skądże.

    źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994

    - Przynajmniej wyciera po sobie? - spytała.
    - Skądże! - rzuciłem z oburzeniem. - Właśnie wtedy najbardziej się śpieszy.

    źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972

    - Niech pan mnie źle nie wspomina - szepnąłem. - A ty mojej pomocy - poprosił.
    - Ale skądże, nigdy! - zawołałem.

    źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960

    - Dobrze, pozdrowię. Coś się stało?
    - Nie, skądże, nic się nie stało.

    źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997

    — Mam nadzieję, że przynajmniej pan nie jest w to zamieszany?
    — Ja? Skądże!

    źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie

  • /skądże/
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: po Zd. rozk
    szyk: stały: stały
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
  • Zob. skąd
    Zob. że