co więcej
rzadziej więcej
-
do tego, co zostało powiedziane o tym, o czym mowa, mówiący dodaje coś, czego jeszcze nie mówił, a co jest ważniejsze od tego, co do tej pory powiedział
-
- rzadziej więcej
-
wykładnik dodawania
-
Myślałam często o podobnej chwili, co więcej, marzyłam o takiej chwili i oto nagle, dzięki przypadkowi, spełniło się moje marzenie.
źródło: NKJP: Czesław Kuriata: Spowiedź pamięci, Próba światła, 1985
Przyjazd Maurycego niczego więc jej nie rujnował. Co więcej, Genowefa nie wątpiła, że dalej będzie mogła prowadzić takie życie jak przedtem, zachowując jedynie minimum ostrożności i trzymając język za zębami.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
Chwycił je i zaczął szarpać. Nie puszczały. Co więcej, nagłym skurczem wczepiły się w kostkę.
źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
Skazani byli na los zamkniętej mniejszości. Co więcej, religia im zakazywała poślubiania obcych kobiet i spożywania obcego pożywienia.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 2001
Spodobała mi się, co więcej, jestem pełen uznania.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski, Kariera na trzy karpie morskie, 2000
-
część mowy: partykuła
podklasa: dodająca
-
co więcej _
ograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. pyt. i Zd. rozk.szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja
wewnętrzny: stały