natarczywie

  • w sposób narzucający się innym i niedający im spokoju
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  nachalnie
    namolnie
    natrętnie
    hiperonimy:  uparcie
    • natarczywie dzwonić, żebrać; dopytywać się, pytać; domagać się czegoś, nalegać, starać się, upominać się, żądać; powtarzany
    • bardzo, szczególnie natarczywie
  • Nie minęły dwie godziny, kiedy ktoś zaczął natarczywie dzwonić. W ogóle nie odrywał ręki od przycisku dzwonka.

    źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

    Inny, chyba kobiecy głos, przy wtórze brzękającego szkła, domagał się natarczywie: „Zatańcz ze mną, no zatańcz!”

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

    Być może podobne wątpliwości nachodziły mnie pod wpływem głodu, który, początkowo nieśmiało, później jednak coraz bardziej natarczywie zaczął mi się dawać we znaki.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1997

    Miejscowi kibice nie mogli wytrzymać napięcia i najpierw cicho, potem coraz natarczywiej zaczęli mu podpowiadać, aż wreszcie jeden wrzasnął na cały głos „Arcził, bij wieżę!”.

    źródło: NKJP: Anna Gąsiorowska: Trzecia siła, Weekend dodatek do Gazety Wyborczej, 1992-04-10

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy natarczywie
    stopień wyższy natarczywiej
  • Zob. natarczywy

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII: (inne znaczenie)
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 03.02.2014