szubrawiec
-
książk. osoba, którą mówiący ocenia bardzo negatywnie z powodu jej niezgodnego z zasadami społecznymi zachowania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- najgorszy, ostatni, zwykły szubrawiec
- złodzieje i szubrawcy; zdrajcy i szubrawcy
-
Folksdojcza Kuśmiraka nie można zaliczyć do społeczeństwa polskiego. Córka jego z dumą podkreśla niemieckie pochodzenie. Denuncjator i szubrawiec żeruje na pokutującym jeszcze antysemityzmie.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki:Wiatr i pył, 2008
W takim kraju jak Polska – biednym i na dorobku – ludzie, którzy poprzez władzę chcą wygodnie ustawić się w życiu, są zwykłymi szubrawcami.
źródło: NKJP: Tomasz Gotkowski: Ośmiornica rządzi Stalową Wolą, Sztafeta, 2008-10-30
W każdym narodzie są ludzie dobrzy i źli, szlachetni i szubrawcy.
źródło: KWJP: Antypolskie „Złote żniwa”, Niedziela, 2011-01-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szubrawiec
szubrawcy
ndepr szubrawce
depr D. szubrawca
szubrawców
C. szubrawcowi
szubrawcom
B. szubrawca
szubrawców
N. szubrawcem
szubrawcami
Ms. szubrawcu
szubrawcach
W. szubrawcu
szubrawcze
szubrawcy
ndepr szubrawce
depr -
czes. šubravec 'brudas'
Na podstawie indeksu haseł