to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym nie jest duża; o innych obiektach można być bardziej pewnym, że mają daną cechą niż o tym
Wyciągnij rękę troszkę dalej.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Jasne włosy, zaczesane na bok, niebieskie oczy, troszkę zadarty nos, na którym jest kilkanaście piegów, i ten Piotrkowy uśmiech.
źródło: NKJP: Maria Krüger, Witaj, Karolciu, 1994
Czasem klient jest taki spięty, że trzeba go troszkę rozluźnić.
źródło: NKJP: Marek Soból: Mojry, 2005
Ja zdaję sobie sprawę, że to troszkę przypadek.
źródło: NKJP: Wisława Szymborska: Ten wiersz dokończę za rok..., Tygodnik Podhalański, 1996
Braun też był filozofem, erudytą, poetą, powieściopisarzem. Troszkę naiwnym człowiekiem.
źródło: NKJP: Stefan Kisielewski: Abecadło Kisiela, 1990
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
Inne uwagi
Zdrobnienie od wyrażenia trochę
troszkę _Cz., Przym. st. równy lub wyższy , Przysł. st. równy lub wyższy , rzadziej Rz. M. - cecha stopniowalna
szyk: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN