troszeczkę II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym nie jest duża; o innych obiektach można być dużo bardziej pewnym, że mają daną cechą niż o tym
  • wykładnik stopnia cechy

  • Tak się nam świetnie jeździło, że troszeczkę się spóźniliśmy na obiad.

    źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1993

    Zdziwiło mnie to troszeczkę, ale pomyślałem, że może ma na przykład dwa tysiące dzieci.

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 2005

    Może słuchawka była troszeczkę krzywa, ale właściwie nie warto zwracać na to uwagi.

    źródło: NKJP: Maria Krüger: Witaj, Karolciu, 1994

    Problem w tym, że kiedy zmuszasz ludzi, aby śpiewali troszeczkę ładniej, pozbawiasz ich tego, co najcenniejsze, czyli indywidualności.

    źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Na Huculszczyźnie dziś jeszcze leczą śpiewem i dźwiękiem drumli, Gazeta Wyborcza, 1999-02-25

    [...] pan tego..., no wie pan, porządny człowiek, ale chyba troszeczkę Żyd / Cygan / Polak / Hucuł (niepotrzebne skreślić).

    źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski: Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1992-10-20

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

    Inne uwagi

    Zdrobnienie od wyrażenia  trochę 

  • troszeczkę _
    Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy, rzadziej Rz. w M. - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob.  trochę I 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  troszeczkę I .
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2018