UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

skarcić

1627, Kart XVII-XVIII

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skarciłem +(e)m skarcił	skarciłam +(e)m skarciła	skarciłom +(e)m skarciło	skarciliśmy +(e)śmy skarcili	skarciłyśmy +(e)śmy skarciły
2 os.	skarciłeś +(e)ś skarcił	skarciłaś +(e)ś skarciła	skarciłoś +(e)ś skarciło	skarciliście +(e)ście skarcili	skarciłyście +(e)ście skarciły
3 os.	skarcił	skarciła	skarciło	skarcili	skarciły

bezosobnik: skarcono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skarćmy
2 os.	skarć	skarćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skarciłbym bym skarcił	skarciłabym bym skarciła	skarciłobym bym skarciło	skarcilibyśmy byśmy skarcili	skarciłybyśmy byśmy skarciły
2 os.	skarciłbyś byś skarcił	skarciłabyś byś skarciła	skarciłobyś byś skarciło	skarcilibyście byście skarcili	skarciłybyście byście skarciły
3 os.	skarciłby by skarcił	skarciłaby by skarciła	skarciłoby by skarciło	skarciliby by skarcili	skarciłyby by skarciły

bezosobnik: skarcono by

bezokolicznik: skarcić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skarciwszy

gerundium: skarcenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: skarcony

odpowiednik aspektowy: karcić

Zob. karcić

wyrazić niezadowolenie z czyjegoś niewłaściwego postępowania, słowami, spojrzeniem lub w inny sposób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

ktoś natarł uszu komuś, zbesztać, zganić, złajać

	Dziś urodziny Mamy. Adam mnie skarcił, że nie spotkaliśmy się na cmentarzu. źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Białe zeszyty, 2005
	- Cicho bądź - skarciła go Nela. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
	Skarciwszy łagodnie rodzinę, iż nie pomyślała, aby poczęstować gościa winem, zaprosił nas wszystkich do stołu. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
	Czując się jak skarcone dzieci, agenci wyszli z gabinetu szefa. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
	Nawet najwyżsi urzędnicy tracą znaczenie. Nie zrobią niczego bez akceptacji premiera, aby nie narazić się na skarcenie i śmieszność. źródło: NKJP: Mariusz Janicki, Wiesław Władyka: Jarosław Wielki, Polityka, 2007, nr 2612

Data ostatniej modyfikacji: 21.09.2015