rozwścieklić

  • pot.  rozwścieczyć
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • O ile Kaja zdążyła się zorientować, dziewczyna mocno go zraniła i upokorzyła, wikłając się w romans ze sprzedawcą kebabów. Niech więc rozwściekli go jeszcze bardziej.

    źródło: KWJP: Aleksandra Tyl: Anielska zima, 2017

    [...] z twarzy opada smętne zamyślenie, nie ma terenu dla żalu i współczucia, nie ma chłopców zaklętych w staruszków, już wszyscy mają ojców i matki, pospolici, codzienni pasażerowie tramwaju rozwściekleni tłokiem.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    Dlaczego wnioskodawcy mieli mieć przeciwko sobie rozwściekloną Komisję Regulaminową i Spraw Poselskich, która traktuje to jako swój ogródek, od którego każdemu wara.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.04.2001

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozwścieklę
    rozwścieklimy
    2 os. rozwścieklisz
    rozwścieklicie
    3 os. rozwściekli
    rozwścieklą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozwściekliłem
    +(e)m rozwścieklił
    rozwściekliłam
    +(e)m rozwściekliła
    rozwściekliłom
    +(e)m rozwściekliło
    rozwściekliliśmy
    +(e)śmy rozwścieklili
    rozwściekliłyśmy
    +(e)śmy rozwściekliły
    2 os. rozwściekliłeś
    +(e)ś rozwścieklił
    rozwściekliłaś
    +(e)ś rozwściekliła
    rozwściekliłoś
    +(e)ś rozwściekliło
    rozwściekliliście
    +(e)ście rozwścieklili
    rozwściekliłyście
    +(e)ście rozwściekliły
    3 os. rozwścieklił
    rozwściekliła
    rozwściekliło
    rozwścieklili
    rozwściekliły

    bezosobnik: rozwścieklono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozwścieklijmy
    2 os. rozwścieklij
    rozwścieklijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozwściekliłbym
    bym rozwścieklił
    rozwściekliłabym
    bym rozwściekliła
    rozwściekliłobym
    bym rozwściekliło
    rozwścieklilibyśmy
    byśmy rozwścieklili
    rozwściekliłybyśmy
    byśmy rozwściekliły
    2 os. rozwściekliłbyś
    byś rozwścieklił
    rozwściekliłabyś
    byś rozwściekliła
    rozwściekliłobyś
    byś rozwściekliło
    rozwścieklilibyście
    byście rozwścieklili
    rozwściekliłybyście
    byście rozwściekliły
    3 os. rozwściekliłby
    by rozwścieklił
    rozwściekliłaby
    by rozwściekliła
    rozwściekliłoby
    by rozwściekliło
    rozwściekliliby
    by rozwścieklili
    rozwściekliłyby
    by rozwściekliły

    bezosobnik: rozwścieklono by

    bezokolicznik: rozwścieklić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwściekliwszy

    gerundium: rozwścieklenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwścieklony

    odpowiednik aspektowy: rozwścieklać

  • bez ograniczeń + rozwścieklić +
    KOGO + (CZYM)
  • Zob. wściec

CHRONOLOGIZACJA:
1817, Konstanty Tyminiecki, Pisma Konstantyna Tyminieckiego, t. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 04.06.2025