sprzeniewierzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. postąpić niezgodnie z czyjąś wolą albo jakimiś zasadami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Wiem, że według naszych praw brat, który sprzeniewierzył się zasadom wiary i zakonu, może być ukarany przez prowincjała pokutą [...]. źródło: NKJP: Wywiady dla wywiadu?, Dziennik Polski, 2005-04-30
	Mogą zostać odwołani przed upływem kadencji, jeśli sprzeniewierzą się swoim wyborcom, jeśli efekty ich działania będą zdecydowanie odbiegać od oczekiwań większości. źródło: NKJP: Łukasz Śmiatacz Referendum w sprawie odwołania władz, Czas Ostrzeszowski, 2005
	Miał świetną pamięć, osobom zasłużonym dla narodowej kultury wystawiał słowem pomniki, ci zaś, którzy się jej sprzeniewierzyli, już na całe życie pozostawali wrogami. źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Z innego świata, Polityka, 2000-01-08
	Człowiek może się sprzeniewierzyć Bogu przez grzech, przez upór w złym. źródło: NKJP: Paweł Kosiński SJ: Obudzić serce, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprzeniewierzyłem się +(e)m się sprzeniewierzył	sprzeniewierzyłam się +(e)m się sprzeniewierzyła	sprzeniewierzyłom się +(e)m się sprzeniewierzyło	sprzeniewierzyliśmy się +(e)śmy się sprzeniewierzyli	sprzeniewierzyłyśmy się +(e)śmy się sprzeniewierzyły
2 os.	sprzeniewierzyłeś się +(e)ś się sprzeniewierzył	sprzeniewierzyłaś się +(e)ś się sprzeniewierzyła	sprzeniewierzyłoś się +(e)ś się sprzeniewierzyło	sprzeniewierzyliście się +(e)ście się sprzeniewierzyli	sprzeniewierzyłyście się +(e)ście się sprzeniewierzyły
3 os.	sprzeniewierzył się	sprzeniewierzyła się	sprzeniewierzyło się	sprzeniewierzyli się	sprzeniewierzyły się

bezosobnik: sprzeniewierzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sprzeniewierzmy się
2 os.	sprzeniewierz się	sprzeniewierzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprzeniewierzyłbym się bym się sprzeniewierzył	sprzeniewierzyłabym się bym się sprzeniewierzyła	sprzeniewierzyłobym się bym się sprzeniewierzyło	sprzeniewierzylibyśmy się byśmy się sprzeniewierzyli	sprzeniewierzyłybyśmy się byśmy się sprzeniewierzyły
2 os.	sprzeniewierzyłbyś się byś się sprzeniewierzył	sprzeniewierzyłabyś się byś się sprzeniewierzyła	sprzeniewierzyłobyś się byś się sprzeniewierzyło	sprzeniewierzylibyście się byście się sprzeniewierzyli	sprzeniewierzyłybyście się byście się sprzeniewierzyły
3 os.	sprzeniewierzyłby się by się sprzeniewierzył	sprzeniewierzyłaby się by się sprzeniewierzyła	sprzeniewierzyłoby się by się sprzeniewierzyło	sprzeniewierzyliby się by się sprzeniewierzyli	sprzeniewierzyłyby się by się sprzeniewierzyły

bezosobnik: sprzeniewierzono by się

bezokolicznik: sprzeniewierzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprzeniewierzywszy się

gerundium: sprzeniewierzenie się

+

sprzeniewierzyć się

+

KOM/CZEMU