rzeczywiście

  • nadawca mówi o tym, co ktoś powiedział, że wie, że jest to prawda
  • komentarz przyrematyczny

  • wyrażenie epistemiczne - wykładnik potwierdzania

  • O tej porze mógł spać tylko artysta, żaden normalny człowiek. I rzeczywiście, pod mieszkaniem państwa Dziadyków mieszkał aktor, dziwak, cudowny człowiek, legendarna dziś postać Krakowa - Jan Niwiński z żoną malarką.

    źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997

    - Nie, nie, wy nic nie rozumiecie, to jest początek końca.
    Nie rozumiałam rzeczywiście.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

    Mimo iż Kazik natychmiast rzucił się za nim, by na własne oczy przekonać się, czy rzeczywiście jest to prezenter, brunet dał susa w krzaki i zniknął na dobre.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska, Leszek Talko: Talki w wielkim mieście, 2002

    Być może Ameryce rzeczywiście potrzebna jest odmiana, nowy konkurent do władzy, nowa generacja polityków.

    źródło: NKJP: Stanisław Głąbiński: Polityka po amerykańsku, 1996

  • część mowy: partykuła

    podklasa: epistemiczna - potwierdzająca

  • rzeczywiście _
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Od:  rzeczywisty 

CHRONOLOGIZACJA:
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015