przyganić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wyrażając niezadowolenie, sformułować wypowiedź na temat czyjegoś postępowania lub sytuacji, w której ta osoba się znajduje

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

synonimy:

ktoś natarł uszu komuś
skarcić
zganić

	W piątek Wanda [...] przyganiła delikatnie księdzu metropolicie za zakaz używania gwary w liturgii. źródło: NKJP: Jerzy Tawłowicz: Nauki - w każdym języku dobre!, Dziennik Polski, 2006-01-16
	Gdy jedzie z niezapowiedzianą wizytą do kołchozu, doradzi, jak uprawiać ziemię, kiedy odwiedza fabrykę, przygani nieludzkiemu dyrektorowi: jak to możliwe, żeby wypłaty nie było przez trzy miesiące? źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Od końca do końca, Gazeta Wyborcza, 1995-09-30
	[...] zaczęła przecierać talerze stojące na kuchni i wstawiała do kredensu. Siedziałem i popatrywałem to na nią, to w okno, ale ani słowem jej nie przyganiłem, że sprząta, ani jej nie pospieszałem. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	Dlaczego nie upiekła ciastek? - Boleje moje serce - zapewnił Ab-Ram szczerze zmartwiony. - Przyganię niewieściemu niedbalstwu. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyganiłem +(e)m przyganił	przyganiłam +(e)m przyganiła	przyganiłom +(e)m przyganiło	przyganiliśmy +(e)śmy przyganili	przyganiłyśmy +(e)śmy przyganiły
2 os.	przyganiłeś +(e)ś przyganił	przyganiłaś +(e)ś przyganiła	przyganiłoś +(e)ś przyganiło	przyganiliście +(e)ście przyganili	przyganiłyście +(e)ście przyganiły
3 os.	przyganił	przyganiła	przyganiło	przyganili	przyganiły

bezosobnik: przyganiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przygańmy
2 os.	przygań	przygańcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyganiłbym bym przyganił	przyganiłabym bym przyganiła	przyganiłobym bym przyganiło	przyganilibyśmy byśmy przyganili	przyganiłybyśmy byśmy przyganiły
2 os.	przyganiłbyś byś przyganił	przyganiłabyś byś przyganiła	przyganiłobyś byś przyganiło	przyganilibyście byście przyganili	przyganiłybyście byście przyganiły
3 os.	przyganiłby by przyganił	przyganiłaby by przyganiła	przyganiłoby by przyganiło	przyganiliby by przyganili	przyganiłyby by przyganiły

bezosobnik: przyganiono by

bezokolicznik: przyganić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyganiwszy

gerundium: przyganienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przyganiać

+

przyganić

+

KOMU/CZEMU

Zob. ganić