-
1.a
pot. ekspresywnie o biedaku - istocie wzbudzającej współczucie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
Biedaczek, pewnie był zżyty ze stryjem; to jemu powinni składać kondolencje, nie mnie, pomyślała.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Bezdomny kotek, biedaczek, ledwo żył ze zmęczenia. Niewiele myśląc - przygarnąłem go. Był to ładny kot o puszystej sierści i lśniących oczkach.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
Karol też się biedaczek źle czuje, ta cicha nienawiść, jaka go otacza w muzycznych kołach Warszawy, to rzeczywiście nieprzyjemne.
źródło: NKJP: Marcin Piasecki: Korespondencja, Gazeta Wyborcza, 1998-05-15
Pobraliśmy DNA od brata; rodzice, biedaczkowie, już odeszli.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. biedaczek
biedaczkowie
ndepr biedaczki
depr D. biedaczka
biedaczków
C. biedaczkowi
biedaczkom
B. biedaczka
biedaczków
N. biedaczkiem
biedaczkami
Ms. biedaczku
biedaczkach
W. biedaczku
biedaczkowie
ndepr biedaczki
depr -
Zob. bieda