-
1.
pot. pejorat. osoba powolna, niezdarna i nieumiejąca poradzić sobie w życiu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
List niejakiej Nattki „Powitanie” uświadomił mi, że jestem ciapą. Usiadłam przed komputerem, żeby poczytać, co macie do napisania, nawet kilka razy radziłam się Was w różnych kwestiach, ale jak dotąd nie przywitałam się z Wami i tak po prostu wsiadłam jak gapowicz do pociągu.
źródło: NKJP: Internet
Pomyślałam, że zawsze marzyłam o kimś takim, o mężczyźnie, który wesprze, załatwi kłopotliwą sprawę, pozwoli poczuć mi się bezpieczną. A ja jestem z głupią ciapą! Z miłośnikiem ciepłych kapci i seksu tylko w jednej pozycji!
źródło: NKJP: Szymon Bogacz: Koło kwintowe, 2009
Dla chłopców w VI-VIII klasie sport jest bardzo ważny, więc dla mnie sukcesem było, kiedy widziałem, jak po 2 latach pracy największa ciapa w klasie jest wybierana do pierwszego składu, a tym samym zdobywa uznanie kolegów.
źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda: Nauczycielu, nie nudź się!, Polityka, 2004-09-11
Unikając wymiany zdań przy dzieciach wychowasz je na nieasertywne ciapy. Swoich racji należy bronić również przy dzieciach, żeby się nauczyły, że one też mają do tego prawo.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ciapa
ciapy
D. ciapy
ciapów
ciap
C. ciapie
ciapom
B. ciapę
ciapów
ciapy
N. ciapą
ciapami
Ms. ciapie
ciapach
W. ciapo
ciapy
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r. ż., D. lm ciap , B. lm ciapy . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm ciapów lub r. ż, D. lm ciap , B. lm ciapy
-
Metaforyczny derywat wsteczny od ciapać w zn. 'podczas chodzenia po mokrej powierzchni wydawać dźwięk podobny do mlaskania'.