i koniec

rzadziej i koniec kropka
  • pot.  mówiący uważa, że to, co mówi, to wystarczająco dużo, aby nie mówić dalej na ten temat
  • wykładnik zamknięcia

  • Nie zrozumieją, choćby mówił cały dzień... „Dlaczegoś to zrobił?” Musiał tak zrobić i koniec.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

    Nie potrafię się z tym pogodzić... Nie umiem i koniec.

    źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 281 i 282 dodatkowe sceny, 2010

    Powiedz im, że mama się nie zgadza i koniec.

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

    Już ty, Krzysztof, nie zalewaj, że obserwujesz życie. Nieśmiały jesteś, i koniec.

    źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961

    Tego lata młodzi z dzieckiem przenieśli się nad Wisłę do altanki na działkach.
    Kasia uparła się: na działkę i koniec.

    źródło: NKJP: Anna Tyskowa: Wściekły jestem, śliczna moja, Polityka nr 2326, 2001-12-01

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • _ i koniec
    ograniczenia zakresu użycia:
    Nie po zd.pyt., rozk.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzy: stały: pozycja finalna
Data ostatniej modyfikacji: 13.02.2017