spolonizować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. będąc osobą innej narodowości niż polska, przyjąć polską kulturę, obyczaje i język

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

państwa, miasta, obszary geograficzne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

języki świata

	synonimy:	spolszczyć się
	antonimy:	zdepolonizować się

	[...] Jadźwingowie, a zwłaszcza ich możni, szukali ratunku przed naporem krzyżackim na ziemiach polskich, a tu spolonizowali się tak szybko, że ich potomkowie całkiem zatracili świadomość swego pochodzenia. źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Historia, Gazeta Wyborcza, 1998-06-05
	Po 1945 roku osiedliło się w Łodzi kilka rodzin przybyłych z Turcji [...], jednak bardzo szybko się one spolonizowały i nie utrzymywały kontaktów z ośrodkami islamistycznymi. źródło: NKJP: Marek Budziarek: Świątynie Łodzi, 2005
	Szlachta litewska spolonizowała się lub zruszczyła prawie bez reszty, przebudzenie językowe i narodowe Litwy przyniósł dopiero wiek XIX [...]. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
	Mieszkańcy innych narodowości na polskim terytorium mieliby do wyboru, albo spolonizować się, albo odejść, podobnie Polacy mieszkający za granicą powinni przenieść się do Polski albo zapomnieć, że byli Polakami. źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
	Czy trudno żyć z człowiekiem z innego kręgu kulturowego, wyznającego inną religię? Pani Ewa się zastanawia. - Nie dostrzegam na co dzień, że mój mąż jest inny. Spolonizował się. źródło: NKJP: Kara Allaha, Dziennik Polski, 2000-04-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spolonizowałem się +(e)m się spolonizował	spolonizowałam się +(e)m się spolonizowała	spolonizowałom się +(e)m się spolonizowało	spolonizowaliśmy się +(e)śmy się spolonizowali	spolonizowałyśmy się +(e)śmy się spolonizowały
2 os.	spolonizowałeś się +(e)ś się spolonizował	spolonizowałaś się +(e)ś się spolonizowała	spolonizowałoś się +(e)ś się spolonizowało	spolonizowaliście się +(e)ście się spolonizowali	spolonizowałyście się +(e)ście się spolonizowały
3 os.	spolonizował się	spolonizowała się	spolonizowało się	spolonizowali się	spolonizowały się

bezosobnik: spolonizowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spolonizujmy się
2 os.	spolonizuj się	spolonizujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spolonizowałbym się bym się spolonizował	spolonizowałabym się bym się spolonizowała	spolonizowałobym się bym się spolonizowało	spolonizowalibyśmy się byśmy się spolonizowali	spolonizowałybyśmy się byśmy się spolonizowały
2 os.	spolonizowałbyś się byś się spolonizował	spolonizowałabyś się byś się spolonizowała	spolonizowałobyś się byś się spolonizowało	spolonizowalibyście się byście się spolonizowali	spolonizowałybyście się byście się spolonizowały
3 os.	spolonizowałby się by się spolonizował	spolonizowałaby się by się spolonizowała	spolonizowałoby się by się spolonizowało	spolonizowaliby się by się spolonizowali	spolonizowałyby się by się spolonizowały

bezosobnik: spolonizowano by się

bezokolicznik: spolonizować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spolonizowawszy się

gerundium: spolonizowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: polonizować się

Od: polonizować