wybawicielka

  • książk.  kobieta, która uratowała kogoś przed jakimś złem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Z uzyskanych informacji wynika, że domem mężczyzny na przemian było podwórko i mieszkanie pewnej kobiety, która zlitowała się nad jego losem. Kobieta kilka lat temu zmarła. Bezdomny rozpoczął natomiast starania o uzyskanie zgody na przynajmniej czasowe użytkowanie mieszkania swej wybawicielki.

    źródło: NKJP: (JH): Szukają pieca, Dziennik Zachodni, 2003-12-24

    Po 60 latach ocalony mężczyzna odnalazł w Poznaniu swoją wybawicielkę.

    źródło: NKJP: Sławomir Kmiecik: Odwaga i życie, Polska Głos Wielkopolski, 2004-09-02

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wybawicielka
    wybawicielki
    D. wybawicielki
    wybawicielek
    C. wybawicielce
    wybawicielkom
    B. wybawicielkę
    wybawicielki
    N. wybawicielką
    wybawicielkami
    Ms. wybawicielce
    wybawicielkach
    W. wybawicielko
    wybawicielki
  • Zob. wybawić

Data ostatniej modyfikacji: 11.10.2024