wybawczyni

  • książk.  kobieta, która uratowała kogoś przed jakimś złem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Pani Wanda ukrywała ją, bandażowała jej nogi i nacierała spirytusem, a także karmiła Idę przyrządzaną ukradkiem dla niej kartoflanką. 16-latka odzyskała zdrowie, przeżyła obóz, a później przez całe lata szukała swej wybawczyni.

    źródło: NKJP: (AW): Ponad pół wieku poszukiwała swej wybawicielki z obozu koncentracyjnego Dzień patronów szkoły w Kunicach, Dziennik Łódzki, 2002-05-21

    Przyjęły do swego domu 16-letniego Noaha Mielnika, podając go za polskiego sierotę, którego przyjęły jako pomoc w gospodarstwie. Po wojnie Mielnik wyjechał do Izraela i utrzymywał kontakt ze swymi wybawczyniami.

    źródło: Internet: zyciezazycie.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wybawczyni
    wybawczynie
    D. wybawczyni
    wybawczyń
    C. wybawczyni
    wybawczyniom
    B. wybawczynię
    wybawczynie
    N. wybawczynią
    wybawczyniami
    Ms. wybawczyni
    wybawczyniach
    W. wybawczyni
    wybawczynie
  • Zob. wybawić

Data ostatniej modyfikacji: 11.10.2024