smęcić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. smucić - wywoływać w kimś smutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	synonimy:	smucić zasmęcać zasmucać
	antonimy:	cieszyć radować weselić

Cytaty

[...] smęci mnie jedno - brak możliwości katalogowania warstw.

źródło: Internet: gimpuj.info

Swoją drogą smęci mnie, że jednak trochę tej trasy tam mam i że niestety często też coś zawadza w sensie rodzinnym. Oczywiście, jak wreszcie dorwę jakiś sprzęt, to już na bank się zjawię.

źródło: Internet: astromaniak.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	smęcę	smęcimy
2 os.	smęcisz	smęcicie
3 os.	smęci	smęcą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smęciłem +(e)m smęcił	smęciłam +(e)m smęciła	smęciłom +(e)m smęciło	smęciliśmy +(e)śmy smęcili	smęciłyśmy +(e)śmy smęciły
2 os.	smęciłeś +(e)ś smęcił	smęciłaś +(e)ś smęciła	smęciłoś +(e)ś smęciło	smęciliście +(e)ście smęcili	smęciłyście +(e)ście smęciły
3 os.	smęcił	smęciła	smęciło	smęcili	smęciły

bezosobnik: smęcono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę smęcił będę smęcić	będę smęciła będę smęcić	będę smęciło będę smęcić	będziemy smęcili będziemy smęcić	będziemy smęciły będziemy smęcić
2 os.	będziesz smęcił będziesz smęcić	będziesz smęciła będziesz smęcić	będziesz smęciło będziesz smęcić	będziecie smęcili będziecie smęcić	będziecie smęciły będziecie smęcić
3 os.	będzie smęcił będzie smęcić	będzie smęciła będzie smęcić	będzie smęciło będzie smęcić	będą smęcili będą smęcić	będą smęciły będą smęcić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		smęćmy
2 os.	smęć	smęćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smęciłbym bym smęcił	smęciłabym bym smęciła	smęciłobym bym smęciło	smęcilibyśmy byśmy smęcili	smęciłybyśmy byśmy smęciły
2 os.	smęciłbyś byś smęcił	smęciłabyś byś smęciła	smęciłobyś byś smęciło	smęcilibyście byście smęcili	smęciłybyście byście smęciły
3 os.	smęciłby by smęcił	smęciłaby by smęciła	smęciłoby by smęciło	smęciliby by smęcili	smęciłyby by smęciły

bezosobnik: smęcono by

bezokolicznik: smęcić

imiesłów przysłówkowy współczesny: smęcąc

gerundium: smęcenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	smęcenie	smęcenia
D.	smęcenia	smęceń
C.	smęceniu	smęceniom
B.	smęcenie	smęcenia
N.	smęceniem	smęceniami
Ms.	smęceniu	smęceniach
W.	smęcenie	smęcenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: smęcący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	smęcący	smęcący	smęcący	smęcące	smęcąca
D.	smęcącego	smęcącego	smęcącego	smęcącego	smęcącej
C.	smęcącemu	smęcącemu	smęcącemu	smęcącemu	smęcącej
B.	smęcącego	smęcącego	smęcący	smęcące	smęcącą
N.	smęcącym	smęcącym	smęcącym	smęcącym	smęcącą
Ms.	smęcącym	smęcącym	smęcącym	smęcącym	smęcącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	smęcący	smęcący	smęcące	smęcące
D.	smęcących	smęcących	smęcących	smęcących
C.	smęcącym	smęcącym	smęcącym	smęcącym
B.	smęcących	smęcących	smęcących	smęcące
N.	smęcącymi	smęcącymi	smęcącymi	smęcącymi
Ms.	smęcących	smęcących	smęcących	smęcących

imiesłów przymiotnikowy bierny: smęcony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	smęcony	smęcony	smęcony	smęcone	smęcona
D.	smęconego	smęconego	smęconego	smęconego	smęconej
C.	smęconemu	smęconemu	smęconemu	smęconemu	smęconej
B.	smęconego	smęconego	smęcony	smęcone	smęconą
N.	smęconym	smęconym	smęconym	smęconym	smęconą
Ms.	smęconym	smęconym	smęconym	smęconym	smęconej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	smęceni	smęceni	smęcone	smęcone
D.	smęconych	smęconych	smęconych	smęconych
C.	smęconym	smęconym	smęconym	smęconym
B.	smęconych	smęconych	smęconych	smęcone
N.	smęconymi	smęconymi	smęconymi	smęconymi
Ms.	smęconych	smęconych	smęconych	smęconych

odpowiednik aspektowy: zasmęcić

Składnia

	+	smęcić	+	KOGO
(to), że ZDANIE	+	smęcić	+	KOGO

Pochodzenie

psł. *sъmǫtiti 'zmącić, zamącić, zmieszać'

Znaczenie 'smucić' pojawiło się już w okresie staropolskim.