nadzwyczaj

  • książk.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego, ponieważ rzadko się zdarza, by była ona aż tak intensywna
  • wykładnik stopnia cechy

  • Żona Stefana, pani Lidia, była kobietą nadzwyczaj wyrozumiałą i tolerowała wybryki swego męża.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

    Ani piękna nadzwyczaj, ani bogata, a dziwaczka, że aż mózg wykrzywia.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

    Pijani żołnierze wytrzeźwieli nadzwyczaj szybko, gdy oficerowie zaczęli strzelać im nad głowami z pistoletów.

    źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997

    Byłem nadzwyczaj ciekaw, czy profesor uszanuje moje zaproszenie.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1981

    Nadzwyczaj lubili starszego naszego synka (liczącego wówczas rok), i gdy w parę tygodni później wychodzili z Nowosielicy, wachmistrz, starszy człowiek, przyszedł prosić nas w sposób najbardziej poważny, abyśmy mu Bobasa odstąpili na własność [...].

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Pożoga, 1996

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • nadzwyczaj _
    Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob.  zwyczaj 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015