trajkotać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. mówić dużo, szybko, bez zastanowienia i niepotrzebnie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	synonimy:	bajtlować ktoś miele językiem paplać pytlować trajlować
	hiperonimy:	gadać

Połączenia

wesoło trajkotać
trajkotać jak przekupka; jak katarynka; jak karabin (maszynowy,...); jak najęta
zacząć/zaczynać trajkotać

Cytaty

	Od godziny trajkocze o odmładzających kuracjach, Paryżu i jogurtach. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Lustra, 1999
	Od czasu do czasu rzucamy siusiumajtkom tego typu ochłapy, żeby miały o czym trajkotać na przerwach. źródło: NKJP: Andrzej Kwietniewski: Blondynka z miasta Łodzi, 2008
	- Mam 15 lat młodszego męża, który powiedział, że kocha każdy centymetr mojego ciała, nawet jak będzie 100-kilowe, obwisłe i pomarszczone - trajkocze nr 150, ubrana w skórę i jeansy. źródło: NKJP: Jacek Antczak: Być jak Marilyn Monroe, Gazeta Poznańska, 2006-01-13
	- Cześć, Natalia. Już jestem. Gotowa? - wesoło trajkotał Marcin. źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007
	[...] Siedzą, jakby nic się z nimi nie stało, jakby w nich nic się nie stało i wciąż trajkoczą kompletnie obojętne dla nich frazy, nudzą, że aż strach. źródło: NKJP: (X): Real PWST Kraków, Dziennik Polski, 2000-10-19

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	trajkocę trajkoczę trajkotam	trajkocemy trajkoczemy trajkotamy
2 os.	trajkocesz trajkoczesz trajkotasz	trajkocecie trajkoczecie trajkotacie
3 os.	trajkoce trajkocze trajkota	trajkocą trajkoczą trajkotają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trajkotałem +(e)m trajkotał	trajkotałam +(e)m trajkotała	trajkotałom +(e)m trajkotało	trajkotaliśmy +(e)śmy trajkotali	trajkotałyśmy +(e)śmy trajkotały
2 os.	trajkotałeś +(e)ś trajkotał	trajkotałaś +(e)ś trajkotała	trajkotałoś +(e)ś trajkotało	trajkotaliście +(e)ście trajkotali	trajkotałyście +(e)ście trajkotały
3 os.	trajkotał	trajkotała	trajkotało	trajkotali	trajkotały

bezosobnik: trajkotano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę trajkotał będę trajkotać	będę trajkotała będę trajkotać	będę trajkotało będę trajkotać	będziemy trajkotali będziemy trajkotać	będziemy trajkotały będziemy trajkotać
2 os.	będziesz trajkotał będziesz trajkotać	będziesz trajkotała będziesz trajkotać	będziesz trajkotało będziesz trajkotać	będziecie trajkotali będziecie trajkotać	będziecie trajkotały będziecie trajkotać
3 os.	będzie trajkotał będzie trajkotać	będzie trajkotała będzie trajkotać	będzie trajkotało będzie trajkotać	będą trajkotali będą trajkotać	będą trajkotały będą trajkotać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trajkoczmy trajkotajmy
2 os.	trajkocz trajkotaj	trajkoczcie trajkotajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trajkotałbym bym trajkotał	trajkotałabym bym trajkotała	trajkotałobym bym trajkotało	trajkotalibyśmy byśmy trajkotali	trajkotałybyśmy byśmy trajkotały
2 os.	trajkotałbyś byś trajkotał	trajkotałabyś byś trajkotała	trajkotałobyś byś trajkotało	trajkotalibyście byście trajkotali	trajkotałybyście byście trajkotały
3 os.	trajkotałby by trajkotał	trajkotałaby by trajkotała	trajkotałoby by trajkotało	trajkotaliby by trajkotali	trajkotałyby by trajkotały

bezosobnik: trajkotano by

bezokolicznik: trajkotać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

trajkocąc
trajkocząc
trajkotając

gerundium: trajkotanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	trajkotanie	trajkotania
D.	trajkotania	trajkotań
C.	trajkotaniu	trajkotaniom
B.	trajkotanie	trajkotania
N.	trajkotaniem	trajkotaniami
Ms.	trajkotaniu	trajkotaniach
W.	trajkotanie	trajkotania

imiesłów przymiotnikowy czynny: trajkocący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	trajkocący trajkoczący trajkotający	trajkocący trajkoczący trajkotający	trajkocący trajkoczący trajkotający	trajkocące trajkoczące trajkotające	trajkocąca trajkocząca trajkotająca
D.	trajkocącego trajkoczącego trajkotającego	trajkocącego trajkoczącego trajkotającego	trajkocącego trajkoczącego trajkotającego	trajkocącego trajkoczącego trajkotającego	trajkocącej trajkoczącej trajkotającej
C.	trajkocącemu trajkoczącemu trajkotającemu	trajkocącemu trajkoczącemu trajkotającemu	trajkocącemu trajkoczącemu trajkotającemu	trajkocącemu trajkoczącemu trajkotającemu	trajkocącej trajkoczącej trajkotającej
B.	trajkocącego trajkoczącego trajkotającego	trajkocącego trajkoczącego trajkotającego	trajkocący trajkoczący trajkotający	trajkocące trajkoczące trajkotające	trajkocącą trajkoczącą trajkotającą
N.	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącą trajkoczącą trajkotającą
Ms.	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącej trajkoczącej trajkotającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	trajkocący trajkoczący trajkotający	trajkocący trajkoczący trajkotający	trajkocące trajkoczące trajkotające	trajkocące trajkoczące trajkotające
D.	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających
C.	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym	trajkocącym trajkoczącym trajkotającym
B.	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocące trajkoczące trajkotające
N.	trajkocącymi trajkoczącymi trajkotającymi	trajkocącymi trajkoczącymi trajkotającymi	trajkocącymi trajkoczącymi trajkotającymi	trajkocącymi trajkoczącymi trajkotającymi
Ms.	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających	trajkocących trajkoczących trajkotających

Składnia

+	trajkotać	+	(o KIM/ CZYM)
+	trajkotać	+	MOWA WPROST
+	trajkotać	+	(CO)

Pochodzenie

Od: dźwiękonaśladowczego trr!, trrr!, analogicznie do terk-ot-ać , turk-ot-ać (/ turkać ); może w zwiazku z psł. *trajati 'trwać, pozostawać, utrzymywać'