zasmucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

wywołać w kimś stan psychiczny, charakteryzujący się obniżeniem nastroju, brakiem uśmiechu lub płaczem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	synonimy:	zasmęcić
	antonimy:	rozśmieszyć uradować

	Zaniepokoiłam się poważnie Twoim ostatnim listem, w którym opisywałeś, jak spędziłeś Święta i czas po nich. Zasmuciło mnie, że musiałeś spędzać je samotnie [...]. źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Kawa u Doroty, 2010
	Marek Ślosarski opuszcza zespół aktorski Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Ta nagła decyzja z pewnością zasmuci wielu jego fanów. źródło: NKJP: Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2007-06-27
	– Jestem psychoterapeutą. – Aha. – Ja pisarką. To go zastanowiło, może nawet zasmuciło... źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
	Moja wnusia była grzeczna i nie chciałaby mnie zasmucić tymi okropnymi historiami o śmierci Emmy i Romualdo. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Kabaret metafizyczny, 1994
	Z początkiem września spakowałem walizkę, pożegnałem gospodynię, która sprawiała wrażenie zasmuconej moim odjazdem, i udałem się na dworzec. źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zasmuciłem +(e)m zasmucił	zasmuciłam +(e)m zasmuciła	zasmuciłom +(e)m zasmuciło	zasmuciliśmy +(e)śmy zasmucili	zasmuciłyśmy +(e)śmy zasmuciły
2 os.	zasmuciłeś +(e)ś zasmucił	zasmuciłaś +(e)ś zasmuciła	zasmuciłoś +(e)ś zasmuciło	zasmuciliście +(e)ście zasmucili	zasmuciłyście +(e)ście zasmuciły
3 os.	zasmucił	zasmuciła	zasmuciło	zasmucili	zasmuciły

bezosobnik: zasmucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zasmućmy
2 os.	zasmuć	zasmućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zasmuciłbym bym zasmucił	zasmuciłabym bym zasmuciła	zasmuciłobym bym zasmuciło	zasmucilibyśmy byśmy zasmucili	zasmuciłybyśmy byśmy zasmuciły
2 os.	zasmuciłbyś byś zasmucił	zasmuciłabyś byś zasmuciła	zasmuciłobyś byś zasmuciło	zasmucilibyście byście zasmucili	zasmuciłybyście byście zasmuciły
3 os.	zasmuciłby by zasmucił	zasmuciłaby by zasmuciła	zasmuciłoby by zasmuciło	zasmuciliby by zasmucili	zasmuciłyby by zasmuciły

bezosobnik: zasmucono by

bezokolicznik: zasmucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zasmuciwszy

gerundium: zasmucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zasmucony

odpowiednik aspektowy: smucić

Zob. smucić