żenić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

o mężczyźnie: poślubiać kobietę

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

	synonimy:	ktoś pojmuje za żonę kogoś pojmować
	antonimy:	rozwodzić się
	hiperonimy:	chajtać się pobierać się poślubiać zaślubiać

	- Pani dziedziczka wie dobrze. Żenić się chcę z Emilką, jeśli państwo pozwolą. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
	No, i zaniedługo żenił się Lis Wojtek z Kryśką Sobieszczanką. Zleciały się jak zawsze prawie wszystkie urzędniczki z gminy i urzędników przyszło paru. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	- Czwarty raz żenię się z tą samą kobietą i tyle z tym zachodu! źródło: NKJP: Cezary Kubaszewski: Czytelniczki NAJ na urodzinach u Krzysztofa Krawczyka, 2003
	Ale mijały lata, Szeląg utył, zgorzkniał, zmieniał mieszkania i nie żenił się. źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1988

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żeniłem się +(e)m się żenił	żeniłam się +(e)m się żeniła	żeniłom się +(e)m się żeniło	żeniliśmy się +(e)śmy się żenili	żeniłyśmy się +(e)śmy się żeniły
2 os.	żeniłeś się +(e)ś się żenił	żeniłaś się +(e)ś się żeniła	żeniłoś się +(e)ś się żeniło	żeniliście się +(e)ście się żenili	żeniłyście się +(e)ście się żeniły
3 os.	żenił się	żeniła się	żeniło się	żenili się	żeniły się

bezosobnik: żeniono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się żenił będę się żenić	będę się żeniła będę się żenić	będę się żeniło będę się żenić	będziemy się żenili będziemy się żenić	będziemy się żeniły będziemy się żenić
2 os.	będziesz się żenił będziesz się żenić	będziesz się żeniła będziesz się żenić	będziesz się żeniło będziesz się żenić	będziecie się żenili będziecie się żenić	będziecie się żeniły będziecie się żenić
3 os.	będzie się żenił będzie się żenić	będzie się żeniła będzie się żenić	będzie się żeniło będzie się żenić	będą się żenili będą się żenić	będą się żeniły będą się żenić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		żeńmy się
2 os.	żeń się	żeńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żeniłbym się bym się żenił	żeniłabym się bym się żeniła	żeniłobym się bym się żeniło	żenilibyśmy się byśmy się żenili	żeniłybyśmy się byśmy się żeniły
2 os.	żeniłbyś się byś się żenił	żeniłabyś się byś się żeniła	żeniłobyś się byś się żeniło	żenilibyście się byście się żenili	żeniłybyście się byście się żeniły
3 os.	żeniłby się by się żenił	żeniłaby się by się żeniła	żeniłoby się by się żeniło	żeniliby się by się żenili	żeniłyby się by się żeniły

bezosobnik: żeniono by się

bezokolicznik: żenić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: żeniąc się

gerundium: żenienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: żeniący się

odpowiednik aspektowy: ożenić się

+

żenić się

+

(z KIM)

psł. *ženiti sę 'brać sobie za żonę'