zdumieć się
-
książk. poczuć się zaskoczonym, ponieważ ktoś lub coś jest inne, niż spodziewaliśmy się, albo coś wydarzyło się wbrew naszym przypuszczeniom
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: zdziwić się
-
- zdumieć się na jakiś widok
- zdumieć się bardzo
-
Bo jakże nie zdumieć się widokiem spokojnej powierzchni wody, ograniczonej pionowymi skałami kilkusetmetrowej wysokości?
źródło: NKJP: Piotr Pacholarz: Kraina ekstremalnych wrażeń, Dziennik Polski, 2005-02-19
Zdumiał się na widok biblioteczki.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
Zdumiałem się, że wszystko to tak łatwo przychodzi.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
Marszałek nie pierwszy raz zdumiał się, jak łatwo takie słowa trafiają do wierzących.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
U niego prawa ręka leci do przodu razem z prawą nogą, a lewa z lewą! Jak Boga kocham! Nie kłamię - zdumiał się tym fenomenem Andrzej Szczepkowski.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Dudek to był Ktoś, Polityka, 2002-08-31
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zdumieję się
zdumiejemy się
2 os. zdumiejesz się
zdumiejecie się
3 os. zdumieje się
zdumieją się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zdumiałem się
+(e)m się zdumiał
zdumiałam się
+(e)m się zdumiała
zdumiałom się
+(e)m się zdumiało
zdumieliśmy się
+(e)śmy się zdumieli
zdumiałyśmy się
+(e)śmy się zdumiały
2 os. zdumiałeś się
+(e)ś się zdumiał
zdumiałaś się
+(e)ś się zdumiała
zdumiałoś się
+(e)ś się zdumiało
zdumieliście się
+(e)ście się zdumieli
zdumiałyście się
+(e)ście się zdumiały
3 os. zdumiał się
zdumiała się
zdumiało się
zdumieli się
zdumiały się
bezosobnik: zdumiano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zdumiejmy się
2 os. zdumiej się
zdumiejcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zdumiałbym się
bym się zdumiał
zdumiałabym się
bym się zdumiała
zdumiałobym się
bym się zdumiało
zdumielibyśmy się
byśmy się zdumieli
zdumiałybyśmy się
byśmy się zdumiały
2 os. zdumiałbyś się
byś się zdumiał
zdumiałabyś się
byś się zdumiała
zdumiałobyś się
byś się zdumiało
zdumielibyście się
byście się zdumieli
zdumiałybyście się
byście się zdumiały
3 os. zdumiałby się
by się zdumiał
zdumiałaby się
by się zdumiała
zdumiałoby się
by się zdumiało
zdumieliby się
by się zdumieli
zdumiałyby się
by się zdumiały
bezosobnik: zdumiano by się
bezokolicznik: zdumieć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdumiawszy się
gerundium: zdumienie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zdumienie się
zdumienia się
D. zdumienia się
zdumień się
C. zdumieniu się
zdumieniom się
B. zdumienie się
zdumienia się
N. zdumieniem się
zdumieniami się
Ms. zdumieniu się
zdumieniach się
W. zdumienie się
zdumienia się
odpowiednik aspektowy: zdumiewać się
-
+ zdumieć się + CZYM+ zdumieć się + na CO+ zdumieć się + że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE+ zdumieć się + (CZYM) + MOWA WPROST -
Na podstawie indeksu haseł.