odwyknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

przestać uważać jakieś sytuacje, osoby lub rzeczy za zwyczajne i normalne pod wpływem rzadkiego kontaktu z nimi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

antonimy:

odzwyczaić się
oswoić się
przyswoić się
przywyknąć
przyzwyczaić się

	Przeciągają się rozgrywki [...], co sprawia, że kibice mogli już odwyknąć od koszykówki. źródło: NKJP: (mk): Będzie wielka gra?, Dziennik Łódzki, 2005-04-12
	Teraz, jeśli ktoś chce, bierze sobie książkę od Tatiany z domu. Ona nic za to nie dostaje, ale przynajmniej wieś nie odwyknie od czytania. źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998
	Teraz zostawiłem go samego sobie: płyń o własnych siłach! Mój młody przyjaciel odwykł jednak od samotności. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
	Ksiądz nie uznaje wyjątków. Ci, którzy od roboty odwykli, odchodzą po kilku dniach próby. źródło: NKJP: Tomasz Zieja: Jak zeschłe liście, Polityka, 2002-02-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odwykłem odwyknąłem +(e)m odwykł +(e)m odwyknął	odwykłam odwyknęłam +(e)m odwykła +(e)m odwyknęła	odwykłom odwyknęłom +(e)m odwykło +(e)m odwyknęło	odwykliśmy odwyknęliśmy +(e)śmy odwykli +(e)śmy odwyknęli	odwykłyśmy odwyknęłyśmy +(e)śmy odwykły +(e)śmy odwyknęły
2 os.	odwykłeś odwyknąłeś +(e)ś odwykł +(e)ś odwyknął	odwykłaś odwyknęłaś +(e)ś odwykła +(e)ś odwyknęła	odwykłoś odwyknęłoś +(e)ś odwykło +(e)ś odwyknęło	odwykliście odwyknęliście +(e)ście odwykli +(e)ście odwyknęli	odwykłyście odwyknęłyście +(e)ście odwykły +(e)ście odwyknęły
3 os.	odwykł odwyknął	odwykła odwyknęła	odwykło odwyknęło	odwykli odwyknęli	odwykły odwyknęły

bezosobnik: odwyknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odwyknijmy
2 os.	odwyknij	odwyknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odwykłbym odwyknąłbym bym odwykł bym odwyknął	odwykłabym odwyknęłabym bym odwykła bym odwyknęła	odwykłobym odwyknęłobym bym odwykło bym odwyknęło	odwyklibyśmy odwyknęlibyśmy byśmy odwykli byśmy odwyknęli	odwykłybyśmy odwyknęłybyśmy byśmy odwykły byśmy odwyknęły
2 os.	odwykłbyś odwyknąłbyś byś odwykł byś odwyknął	odwykłabyś odwyknęłabyś byś odwykła byś odwyknęła	odwykłobyś odwyknęłobyś byś odwykło byś odwyknęło	odwyklibyście odwyknęlibyście byście odwykli byście odwyknęli	odwykłybyście odwyknęłybyście byście odwykły byście odwyknęły
3 os.	odwykłby odwyknąłby by odwykł by odwyknął	odwykłaby odwyknęłaby by odwykła by odwyknęła	odwykłoby odwyknęłoby by odwykło by odwyknęło	odwykliby odwyknęliby by odwykli by odwyknęli	odwykłyby odwyknęłyby by odwykły by odwyknęły

bezosobnik: odwyknięto by

bezokolicznik: odwyknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

odwykłszy
odwyknąwszy

gerundium: odwyknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odwykać

+

odwyknąć

+

od KOGO/CZEGO

Czasownik z przedrostkiem od- od psł. *vyknǫti 'zaczynać się przyzwyczajać, nabierać przyzwyczajenia, nawyku, wprawy, uczyć się czegoś'