szczęściem
-
mówiący wie, że jest tak, jak mówi i wie, że mogło tak nie być; dobrze, że tak jest
-
komentarz przyrematyczny
-
wykładnik postawy emocjonalnej
-
synonimy: szczęśliwie II
(quasi)synonimy: na całe szczęście
na szczęście II
antonimy: niestety
(quasi)antonimy: na nieszczęście
-
Chodziły też pogłoski, szczęściem nie sprawdzone, że na zachodnim froncie poległ pod Monte Cassino jedyny syn hrabiny, piękny ułan.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Szczęściem ranek przed wyjazdem męża był dobry.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998
Byli stąd doskonale widoczni zarówno z okna dyżurki oficera, jak i z wartowni. Szczęściem stali odwróceni do niej plecami.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
Szczęściem, chyba nie dosłyszał.
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006
-
część mowy: partykuła
-
szczęściem _
w Zd. twier.szyk: zmienny: neutralna antepozycja
często w parentezie