troszkę II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym nie jest duża; o innych obiektach można być bardziej pewnym, że mają daną cechą niż o tym
  • wykładnik stopnia cechy

  • Wyciągnij rękę troszkę dalej.

    źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990

    Jasne włosy, zaczesane na bok, niebieskie oczy, troszkę zadarty nos, na którym jest kilkanaście piegów, i ten Piotrkowy uśmiech.

    źródło: NKJP: Maria Krüger, Witaj, Karolciu, 1994

    Czasem klient jest taki spięty, że trzeba go troszkę rozluźnić.

    źródło: NKJP: Marek Soból: Mojry, 2005

    Ja zdaję sobie sprawę, że to troszkę przypadek.

    źródło: NKJP: Wisława Szymborska: Ten wiersz dokończę za rok..., Tygodnik Podhalański, 1996

    Braun też był filozofem, erudytą, poetą, powieściopisarzem. Troszkę naiwnym człowiekiem.

    źródło: NKJP: Stefan Kisielewski: Abecadło Kisiela, 1990

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

    Inne uwagi

    Zdrobnienie od wyrażenia trochę

  • troszkę _
    Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy, rzadziej Rz. M. - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob. trochę I

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. troszkę I.
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2017