zresztą
-
nadawca uważa, że w związku z tym, co jest mówione o tym, o czym mowa, należy powiedzieć jeszcze to, aby można było wiedzieć wszystko, co trzeba
-
wykładnik rozszerzania
-
(quasi)synonimy: nawiasem
nawiasem mówiąc
notabene
skądinąd II
swoją drogą
-
Serbskich ani macedońskich przekładów jego wierszy nie było, zresztą zdawałem sobie sprawę, jak trudne byłoby ich przełożenie [...].
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004
[...] a zatem znów podejmowali mozół, wbijali sobie do głów wiedzę tajemną i niedostępną profanom, waląc się pięścią w czoło, aby potem walić pałą bliźniego, zresztą oględnie i metodycznie, bez złej woli, bez krwiożerczości, w sposób, by tak rzec, administracyjny i wychowawczy, nie w celu pozbawienia życia, lecz dla obudzenia rozsądku, w najszerzej rozumianym interesie państwa, zgodnie z brzmieniem instrukcji zapamiętanej onegdaj [...].
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
To tylko - mówiąc delikatnie - niemądre, ateistyczne religioznawstwo twierdzi, że człowiek, bojąc się śmierci, wymyślił Boga; zresztą nie podaje dla uzasadnienia tej tezy żadnych poważnych dowodów.
źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat, 1997
W intencji dworu frankijskiego była to demonstracja o wielkiej doniosłości politycznej: zdobywcy okazywali w ten sposób saskim edelingom, że każdy, kto uzna władzę Karola i pójdzie na współpracę, może być pewien przebaczenia i wielkich korzyści. Chętni do współpracy pojawiali się zresztą już wcześniej.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
-
część mowy: partykuła
podklasa: rozszerzająca
-
zresztą _ szyk: zmienny: neutralna antepozycja
obligatoryjny poprzedzający kontekst -
Od: wyrażenia przyimkowego z resztą ; zob. reszta .