-
nadawca mówi o tym, o czym mowa, pod danym względem jeszcze coś, co wiadomo z innego źródła
-
komentarz przyrematyczny
-
wykładnik rozszerzania
-
Nie jest jednak absurdem przypuszczenie, że zbliża się do manicheizmu, tak jak zbliżał się doń św. Augustyn, skądinąd wielki krytyk tego kierunku.
źródło: NKJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998
Należy przy tym przełamać - skądinąd zrozumiałą z psychologicznego punktu widzenia - niechęć do ujawniania słabości warsztatowych.
źródło: NKJP: Jerzy Brzeziński: Metodologia badań psychologicznych, 1997
Wypowiedzią ks. Jankowskiego jestem osobiście zdruzgotany - wyznaje minister Wiesław Walendziak, gdańszczanin, twórca sieci katolickich rozgłośni radiowych, a obecnie szef kancelarii premiera, który zna osobiście proboszcza parafii św. Brygidy i ma go skądinąd za dobrego człowieka.
źródło: NKJP: Jerzy Sławomir Mac: Polskie getto, Wprost, 1997
Skądinąd waga tych dwóch dzieł jest nieporównywalna.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Pożegnanie z pielęgniarką, Gazeta Wyborcza, 1997-06-17
Wywiad [...] odsłania po trosze kulisy zmagań z owym lobby i wyraża zadowolenie z zawartego kompromisu. To skądinąd zabawne, bo zawsze wydawało mi się, że konkordat powinien być rezultatem kompromisu między Watykanem a Polską, nie zaś kompromisu w łonie Rady Ministrów.
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Ile Polski w konkordacie, Gazeta Wyborcza, 1993-08-03
-
część mowy: partykuła
podklasa: rozszerzająca
-
skądinąd _ ograniczenia zakresu użycia:nie: Cz. t. rozk.szyk: zmienny: neutralna antepozycja -
Zob. skądinąd I