skądinąd II

I
  • nadawca mówi o tym, o czym mowa, pod danym względem jeszcze coś, co wiadomo z innego źródła
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik rozszerzania

  • Nie jest jednak absurdem przypuszczenie, że zbliża się do manicheizmu, tak jak zbliżał się doń św. Augustyn, skądinąd wielki krytyk tego kierunku.

    źródło: NKJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998

    Należy przy tym przełamać - skądinąd zrozumiałą z psychologicznego punktu widzenia - niechęć do ujawniania słabości warsztatowych.

    źródło: NKJP: Jerzy Brzeziński: Metodologia badań psychologicznych, 1997

    Wypowiedzią ks. Jankowskiego jestem osobiście zdruzgotany - wyznaje minister Wiesław Walendziak, gdańszczanin, twórca sieci katolickich rozgłośni radiowych, a obecnie szef kancelarii premiera, który zna osobiście proboszcza parafii św. Brygidy i ma go skądinąd za dobrego człowieka.

    źródło: NKJP: Jerzy Sławomir Mac: Polskie getto, Wprost, 1997

    Skądinąd waga tych dwóch dzieł jest nieporównywalna.

    źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Pożegnanie z pielęgniarką, Gazeta Wyborcza, 1997-06-17

    Wywiad [...] odsłania po trosze kulisy zmagań z owym lobby i wyraża zadowolenie z zawartego kompromisu. To skądinąd zabawne, bo zawsze wydawało mi się, że konkordat powinien być rezultatem kompromisu między Watykanem a Polską, nie zaś kompromisu w łonie Rady Ministrów.

    źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Ile Polski w konkordacie, Gazeta Wyborcza, 1993-08-03

  • część mowy: partykuła

    podklasa: rozszerzająca

  • skądinąd _
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: Cz. t. rozk.
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob. skądinąd I

CHRONOLOGIZACJA:
1564, Mącz
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2015