zresztą

  • nadawca uważa, że w związku z tym, co jest mówione o tym, o czym mowa, należy powiedzieć jeszcze to, aby można było wiedzieć wszystko, co trzeba
  • wykładnik rozszerzania

  • Serbskich ani macedońskich przekładów jego wierszy nie było, zresztą zdawałem sobie sprawę, jak trudne byłoby ich przełożenie [...].

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004

    [...] a zatem znów podejmowali mozół, wbijali sobie do głów wiedzę tajemną i niedostępną profanom, waląc się pięścią w czoło, aby potem walić pałą bliźniego, zresztą oględnie i metodycznie, bez złej woli, bez krwiożerczości, w sposób, by tak rzec, administracyjny i wychowawczy, nie w celu pozbawienia życia, lecz dla obudzenia rozsądku, w najszerzej rozumianym interesie państwa, zgodnie z brzmieniem instrukcji zapamiętanej onegdaj [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990

    To tylko - mówiąc delikatnie - niemądre, ateistyczne religioznawstwo twierdzi, że człowiek, bojąc się śmierci, wymyślił Boga; zresztą nie podaje dla uzasadnienia tej tezy żadnych poważnych dowodów.

    źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat, 1997

    W intencji dworu frankijskiego była to demonstracja o wielkiej doniosłości politycznej: zdobywcy okazywali w ten sposób saskim edelingom, że każdy, kto uzna władzę Karola i pójdzie na współpracę, może być pewien przebaczenia i wielkich korzyści. Chętni do współpracy pojawiali się zresztą już wcześniej.

    źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004

  • część mowy: partykuła

    podklasa: rozszerzająca

  • zresztą _
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
  • Od: wyrażenia przyimkowego  z resztą ; zob.  reszta .

CHRONOLOGIZACJA:
1667, KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 05.06.2024